Dzieci to lubią: "Niebieska niedźwiedzica"

Azul to bardzo mądra bohaterka. Młody czytelnik i jego rodzice mogą się od niej wiele nauczyć. Jest wesoła, szczera i, jak każdy, ma ogromną potrzebę miłości i akceptacji. Jednocześnie nie chce się wyrzec tego, co ją określa - wyjątkowego niebieskiego futerka. Młode niedźwiedzie w Dolinie z czasem przyzwyczaiły się do nietypowej koleżanki, ale zazdrosna koleżanka Ina nie potrafiła pogodzić się z tym, że Azul wygrywa z nią w zawodach. Podburzanie innych i kłamstwa z jakiegoś powodu zawsze działają w takich sytuacjach... Nikt nie sprawdził, czy pomówienia Iny są prawdziwe. Liczy się skutek - rodzice niebieskiej niedźwiedzicy postanowili opuścić Dolinę i poszukać miejsca, gdzie Azul będzie mile widziana właśnie taka, jaka jest naprawdę. Chociaż nie jest to proste: tęsknota za Niedźwiedzią Doliną zostaje w sercach trojga bohaterów nawet wtedy, gdy znajdują szczęśliwe miejsce pełne życzliwych zwierząt w paski i kropki. Chcą żyć wśród swoich.

Autorka sporo miejsca poświeciła temu, jak bardzo krzywdzić i ranić mogą słowa. To temat niezwykle ważny dla dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym, które nie raz spotykają się z obgadywaniem, oczernianiem i odrzuceniem. Żaden rodzic nie może mieć pewności, że jego dziecko nigdy nie zostanie odrzucone przez rówieśników. Nie może mieć też pewności, że ono samo  złym słowem i zachowaniem nie będzie ranić innych. Można mu jednak opowiedzieć historię Azul i mieć nadzieję, że zapamięta i zrozumie jej przesłanie: każdy z nas jest wyjątkowy i każdy jest potrzebny. Bo gdy Azul opuszcza dolinę, wraz z nią odpływa kolorowa mgła: okolica stopniowo staje się szara i brzydka. Bez niej nic nie jest takie samo.

Opowieść ma też drugi ważny wątek: przypowieść o Królu Niedźwiedzi. Zapatrzony w siebie i skupiony na własnych rozrywkach król odrzuca niebieską niedźwiedzicę i odwołuje ucztę na jej cześć, bo te są tylko dla "prawdziwych niedźwiedzi, a nie dla takich niebieskich dziwadeł!" Gdyby król miał na nosie cudowne okulary, które dostał w dniu swojej koronacji, zobaczyłby jak jego słowa "spadają na ziemię, a potem toczą się daleko, daleko w świat, zostawiając wypalone w trawie ślady". Jednak on nałożył je tylko raz i dzięki nim dostrzegł, że nie wszyscy jego poddani są szczęśliwi. Korona, o której tak marzył, wydała mu się bardzo ciężka. A on chciał się bawić. Na szczęście, dzięki cennym radom Mędrca z Lasu, król przechodzi wielką przemianę i dostrzega, że to, czego się najbardziej wstydził – łzy, współczucie – uczyniły z niego prawdziwego władcę. Bo dobry król cierpi wraz ze swoimi poddanymi, a nie bawi się, przymykając oczy na otaczającą go biedę. I potrafi przyznać się do błędu. 

 

 
Cała historia przepełniona jest skrajnymi nieraz emocjami. Wszystkie te emocje doskonale uchwyciła i oddała w swych ilustracjach Jona Jung. Jest w nich bezwarunkowa rodzicielska miłość, bezradność, przejmujący smutek, słone łzy, cierpienie, złość, zazdrość. Niewiele znajdziemy tu uśmiechu. Na szczęście wszystko - jak to w bajkach - kończy się dobrze. Bo wszędzie tam, gdzie pojawia się Azul, nawet gdy jest smutna, otoczenie nabiera kolorów soczystej zieleni, czerwieni i oczywiście licznych odcieni niebieskiego! 

"Niebieska niedźwiedzica"
Autor: Joanna M. Chmielewska
Ilustracje: Jona Jung
Wiek: 5+
Wydawnictwo: Bajka