Dziś w Kościele katolickim – Święto Miłosierdzia Bożego
Święto Miłodzierdzia Bożego otwiera Tydzień Miłosierdzia przeżywany w tym roku pod hasłem: „Jesteśmy wezwani do miłosierdzia”.
Wybór pierwszej niedzieli po Wielkanocy, która kończy oktawę Zmartwychwstania Pańskiego, na święto Miłosierdzia Bożego wskazuje na związek między tajemnicą odkupienia a tajemnicą Miłosierdzia Bożego. Męka, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa są objawieniem miłości miłosiernej Boga, zaś chrzest, sakrament pokuty i pojednania oraz eucharystia są źródłami Miłosierdzia Bożego. Druga niedziela wielkanocna jest zatem punktem kulminacyjnym uwielbienia Boga w tajemnicy Miłosierdzia.
Inspiracją dla jego ustanowienia były objawienia św. s. Faustyny Kowalskiej, w których Jezus określił nie tylko miejsce święta w kalendarzu liturgicznym Kościoła, ale także motyw i cel jego ustanowienia oraz sposób przygotowania i obchodzenia, jak też obietnice z nim związane.
Po raz pierwszy s. Faustynie usłyszała o święcie Miłosierdzia Bożego w Płocku w roku 1931. Jezus powiedział jej wówczas: „Święto to wyszło z wnętrzności miłosierdzia mojego i jest zatwierdzone w głębokościach zmiłowań moich. Wszelka dusza wierząca i ufająca miłosierdziu mojemu – dostąpi go” – czytamy w „Dzienniczku” św. s. Faustyny.
„Pragnę – powiedział Jezus – aby Święto Miłosierdzia było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. Kto w dniu tym przystąpi do +Źródła Życia+, ten dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar”.
Na prośbę Episkopatu Polski papież Jan Paweł II w 1995 r. wprowadził święto Bożego Miłosierdzia dla wszystkich diecezji w kraju. W dniu kanonizacji siostry Faustyny 30 kwietnia 2000 r. papież ogłosił to święto dla całego Kościoła powszechnego.
Jan Paweł II w encyklice „Dives in misericordia” podejmując temat miłosierdzia wskazuje na postawę ojca w biblijnej przypowieści o Synu Marnotrawnym, która obrazuje postawę Boga, „wiernemu swemu ojcostwu”. „Ponieważ Bóg jest wierny sobie, dlatego jest miłosierny” – zaznaczył papież.
Wyjaśnia w encyklice, że „żaden grzech ludzki nie przewyższa tej mocy miłosierdzia ani jej nie ogranicza. Ograniczyć ją może tylko od strony człowieka brak dobrej woli, brak gotowości nawrócenia, czyli pokuty, trwanie w oporze i sprzeciwie wobec łaski i prawdy, a zwłaszcza wobec świadectwa krzyża i zmartwychwstania Chrystusowego” – czytamy w dokumencie.
Jan Paweł II podkreślił, że „Kościół stara się również czynić miłosierdzie ludziom przez ludzi, widząc w tym nieodzowny warunek zabiegów o lepszy, +bardziej ludzki+ świat dnia dzisiejszego i jutrzejszego. Jednakże w żadnym czasie, w żadnym okresie dziejów — a zwłaszcza w okresie tak przełomowym jak nasz — Kościół nie może zapomnieć o modlitwie, która jest wołaniem o miłosierdzie Boga wobec wielorakiego zła, jakie ciąży nad ludzkością, i jakie jej zagraża”.
Aby skorzystać z odpustu zupełnego w Niedzielę Miłosierdzia, trzeba wypełnić cztery warunki: nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego: pokładać ufność w Bogu, pełnić uczynki miłosierdzia, być w stanie łaski uświęcającej i przystąpić do komunii świętej.
W Niedzielę Przewodnią, czyli pierwszą po Wielkanocy, nowo ochrzczeni w Rzymie w uroczystej procesji udawali się do kościoła św. Pankracego, by uczestniczyć we mszy św. Wybranie świątyni, której patronem był „młodzieniec, będący męczennikiem miało być zachętą dla +nowo narodzonych+ dzieci Bożych i Kościoła, by dla zachowania niewinności, otrzymanej na chrzcie, byli gotowi na wszelkie ofiary” – wyjaśnia Liturgia Godzin (Brewiarz).
Niedziela Miłosierdzia Bożego to także święto patronalne Caritas.
Na podstawie: PAP, inf. wł.
