Filmy z Polski, Czech, Słowacji i Węgier na zakończenie polskiej prezydencji w V4


Fot. Instytut Polski w Wilnie
Pokaz filmu Jerzego Skolimowskiego „Bariera” zainaugurował w czwartek, 17 czerwca, cykl filmowy „Wyszehrad. Buntownicy Nowej Fali” poświęcony przewodnictwu Polski w Grupie Wyszehradzkiej. Projekt realizuje Instytut Polski w Wilnie we współpracy z ambasadami Czech, Słowacji i Węgier.





„Wyszehradcy twórcy kina Nowej Fali buntowali się przeciwko wielu rzeczom, w tym także barierom i zamkniętym granicom” – przypomniała dyrektor Instytutu Małgorzata Stefanowicz-Pecela, inaugurując filmowe przedsięwzięcie.

Podkreśliła, że „gdy upadł niewolący nas system, odetchnęliśmy i z radością rozpoczęliśmy budowę naszych wolności i niepodległości, ale też międzynarodowej współpracy – czego efektem jest między innymi Grupa Wyszehradzka”.

„Niedawno przyszło nam ponownie zamknąć nasze granice – tym razem dobrowolnie, w reakcji na wroga o zupełnie innej naturze (Covid-19). Mam nadzieję, że nasze wysiłki w walce przeciwko chorobie przyniosą efekt i granice wkrótce się otworzą” – powiedziała Stefanowicz-Pecela, wyrażając nadzieję, że „to otwarcie już się rozpoczęło, a nasza dzisiejsza impreza jest zapowiedzią wielu kolejnych, w których nasze kultury – węgierska, czeska, słowacka, litewska, polska i wszystkie inne – będą mogły kontynuować swobodny dialog i współpracę”.

W ramach dziesięciodniowego cyklu filmowego „Wyszehrad. Buntownicy Nowej Fali” zostaną zaprezentowane cztery filmy, każdy po dwa seanse, poprzedzone prelekcją litewskich krytyczek filmowych Rasy Paukštytė oraz Izoldy Keidošiūtė.

Program wyszehradzki zainaugurował film „Bariera” (1966 r.), trzecia produkcja z trylogii Jerzego Skolimowskiego uważanej za początek polskiej Nowej Fali.

W Wilnie zostanie pokazany również film z 1962 r. prekursora czechosłowackiej Nowej Fali Słowaka Sztefana Uhera „Słońce w sieci” oraz światowej sławy twórcy czechosłowackiej Nowej Fali Milosza Formana obraz „Pali się, moja panno” z 1967 r.

Węgierski ruch Nowej Fali zaprezentuje produkcja Istvána Szabó „Film o miłości” z 1970 roku.

W komunikacie prasowym Instytut Polski w Wilnie przypomina, że w Europie Środkowo-Wschodniej Nowa Fala cieszyła się największą popularnością w Czechosłowacji, a cechami charakterystycznymi tamtejszych filmów są improwizowane dialogi, absurdalny humor i nieprofesjonalni aktorzy.

„Młodzi bohaterowie przeżywają przygody miłosne i buntują się przeciwko hipokryzji rodziców. Był to ulubiony motyw Nowej Fali po obu stronach żelaznej kurtyny, ale nieufność wobec starszego pokolenia w bloku sowieckim miała także konotację polityczną” – czytamy.

Z końcem czerwca 2021 roku kończy się szóste w 30-letniej historii Grupy Wyszehradzkiej roczne przewodnictwo Polski w tej formacji. 1 lipca tego roku prezydencję w Grupie obejmą Węgry.

Na podstawie: Instytut Polski w Wilnie, inf. wł., PAP