Gaz łupkowy na Litwie. Czyżby mit?

W tym roku amerykańska Administracja Informacji Energetycznej (EIA) ogłosiła nową ocenę nietradycyjnych źródeł węglowodorów, według której ilość gazu łupkowego na Litwie wynosi 0.

„Posługujemy się znanym na całym świecie terminem shale gas, w taki sposób określane są nietradycyjne źródła węglowodorów. To może odnosić się do wszystkich rodzajów węglowodorów - gazu, ropy lub kondensatu. Na Litwie łupki znajdują się niezbyt głeboko - średnio na głębokości 1,8-1,9 tys. metrów, a tam nie może być wystarczająco wysokiego ciśnienia oraz temperatury, aby materiał organiczny przekształcił się w gaz. Znajduje się on tutaj w fazie ciekłej, a więc można go nazwać ropą łupkową. Wygląda na to, że jeszcze przed kilkoma laty należało doprecyzować pojęcia i terminy. W Polsce łupki te znajdują się na głębokości 3-4 kilometrów, a tam ciśnienie i temperatura są wyższe, dlatego ciecz już się przekształciła w gaz“ - powiedział w wywiadzie dla dziennika „Verslo žinios“ J. Mockevičius.

Zasoby ropy łupkowej na Litwie oceniane są na pół mld baryłek, co stanowi około 40 mln ton ropy naftowej - mówi J. Mockevičius.

W tym roku premier Litwy Algirdas Butkevičius stwierdził, że według szacunków rządowych wydobycie gazu łupkowego na Litwie rozpocznie się za 4-5 lat. Amerykańska spółka Chevron natomiast jako jedyna zgłosiła chęć poszukiwania gazu łupkowego na Litwie. Możliwości udziału w tym procesie nie wykluczyła także polska Grupa Lotos.

Z raportu przygotowanego przez litewskich naukowców wynika natomiast, że Litwa posiada mniejsze zasoby gazu łupkowego niż pierwotnie zakładano, są jednak obiecujące. Jak wynika z zaprezentowanych danych, wielkość potencjalnych złóż to około 80 mld metrów sześciennych. Pozwoliłoby to Litwie na 27 lat niezależności energetycznej.

Na podstawie: BNS, ekonomia.rp.pl