Gimnazjum im. Władysława Syrokomli z projektem Erasmus+ w Wielkiej Brytanii
My, jako przedstawiciele z Litwy, wspólnie z partnerami z Chorwacji, Hiszpanii, Niemiec, Polski i Wielkiej Brytanii podsumowaliśmy 3-letni projekt, stawiane na jego początku cele i zadania. Omówiliśmy wszystkie spotkania w krajach partnerskich. Podczas realizacji projektu został poruszony problem migracji młodzieży, zalążki zaniku odrębnych kultur. Zauważono, że na tej różnorodności kultur polega wyjątkowość każdego narodu i piękno, dlatego podkreślono potrzebę ich pielęgnowania. Uczniowie przygotowali wystawy ze wspomnieniami z wizyt, prezentacje dotyczące współczesnej kultury młodzieżowej oraz pokaz talentów. Każdy kraj przygotował jakiś występ: od śpiewu, poprzez malarstwo, fotografię, teatr, taniec, sport… do filmu. Przedstawione zostały różne formy i style: od ludowych nutek czy tańców, poprzez romantyczną balladę, współczesną estradę… do tańca klasycznego. Przedstawione zostały różne tradycje każdego kraju.
W Peterborough gościliśmy w Thomas Deacon Academy, w której uczy się ponad 2 tys. uczniów różnych narodowości (m.in. Polacy i Litwini). Szkoła mieści się w bardzo współczesnym budynku, w centrum którego jest parę amfiteatrów, otwarty pokój nauczycielski i biblioteka (tzn. z góry widać, co kto robi, czym się zajmuje), dookoła rozciągają się korytarze i otwarte schody na inne piętra. Klasy mają szklane ściany, gdy się idzie korytarzem, można obserwować, jak uczą się uczniowie. W każdej klasie każdy uczeń pracuje przy swym komputerze, oczywiście, nauczyciele korzystają z rzutników i ekranów. Wszyscy uczniowie noszą mundurki szkolne. Lekcje trwają całą godzinę. W szkole nie ma dzwonków. A po lekcjach nikt się nie śpieszy do domu, bo wszyscy wychodzą na podwórko i grają w krykieta na ogromnych paruhektarowych trawnikach, które otaczają szkołę.
Podczas wizyty mieliśmy również okazję pospacerować ulicami Londynu, zobaczyć typowe londyńskie piętrowe autobusy, taksówki czy budki telefoniczne, popływać statkiem po Tamizie i pod słynnym londyńskim mostem London Tower Bridge, ze 135-metrowej wysokości „diabelskiego młynu” (London Eye) obejrzeć stolicę Wielkiej Brytanii i zrobić masę zdjęć (szkoda, że Big Ben akurat był schowany w rusztowaniach). Zwiedziliśmy kościół św. Marii Magdaleny w Sandringham, gdzie co roku podczas Świąt Bożego Narodzenia we Mszy Świętej uczestniczą członkowie Brytyjskiej Rodziny Królewskiej. Byliśmy również nad Morzem Północnym, gdzie skosztowaliśmy tradycyjne fisch&chips. Mieliśmy również wycieczkę do współczesnego Ogrodu Rzeźb przy XVI-wiecznym Dworze Burghley w Stamford. A najważniejsze, że obcując wszyscy mieli okazję do doskonalenia języka angielskiego.
Celem całego projektu było poznanie kultur innych krajów europejskich, przy tym poznanie samego siebie, uświadomienie swoich wartości, poznanie „własnych korzeni”, pielęgnowanie tradycji i wartości kulturowych każdego kraju, jak też odnalezienie swego „ja” wśród młodych, ambitnych osób z innych krajów.
W imieniu wszystkich uczestników projektu Who do we think we are? Exploring culture and migration in the EU dziękujemy jego pomysłodawcy z Thomas Deacon Academy w Peterborough p. Hillary Faulkner oraz 3-letniemu koordynatorowi tego projektu w naszym gimnazjum metodykowi języka angielskiego Mirosławie Wartacz-Warteckiej.
Regina Lewicka, wicedyrektor
Gimnazjum im. Władysława Syrokomli w Wilnie
Artykuł zawiera wyłącznie opinię autora i Unia Europejska nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie zawartej w nim informacji.
Materiał opublikowany bez skrótów i redakcji
Galeria:
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
