Paraolimpiada: deszczowe otwarcie igrzysk na stadionie Maracana


Fot. AP/Scanpix/BNS
Bohaterowie sportu, nadludzie, herosi, oni są inspiracją dla innych, także dla całej Brazylii - tak ponad 4300 zawodników ze 159 krajów przedstawił podczas ceremonii otwarcia XV Paraolimpiady we środę, 7 września, wieczorem szef komitetu organizacyjnego Carlos Arthur Nuzman. Na stadionie Maracana znicz zapalił w strugach deszczu Clodoaldo Silva. Litwę na igrzyskach paraolimpijskich reprezentuje 13 sportowców: lekkoatleci, pływak, judoka i drużyna goalballu.
Znicz olimpijski podczas ceremonii otwarcia zapalił brazylijski pływak, 37-letni Clodoaldo Silva, zdobywca 13 medali paraolimpijskich. Z takim dorobkiem jest rekordzistą w swym kraju.

Po raz pierwszy od 1984 roku w ceremonii otwarcia paraolimpiady nie uczestniczył przewodniczący Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego. Pełniący tę funkcję Thomas Bach - jak poinformował MKOl - odwołał swoją podróż do Brazylii, aby uczestniczyć w pogrzebie zmarłego 24 sierpnia byłego prezydenta Republiki Federalnej Niemiec Waltera Scheela.  

W Londynie pierwsze miejsce w klasyfikacji medalowej zajęły Chiny z dorobkiem 231 krążków (95-71-65), a drugie Rosja - 102 (36-38-28), która w wyniku afery dopingowej została wykluczona z udziału w igrzyskach w Rio de Janeiro przez Międzynarodowy Komitet Paraolimpijski (IPC).

Litewscy sportowcy na igrzyskach paraolimpijskich uczestniczą od 1992 roku - zdobyli wówczas siedem medali. W roku 1996 Litwini przywieźli z paraolimpiady 10 medali, w tym trzy złote, w 2000 r. - trzy medale, w 2004 r.- siedem medali, w tym jeden złoty, w 2008 r. wrócili z jednym medalem.  

Historia sportowych zmagań osób niepełnosprawnych sięga 1948 roku, kiedy pracujący w Wielkiej Brytanii niemiecki neurochirurg Ludwig Guttmann zorganizował równolegle do odbywającej się wtedy w Londynie olimpiady turniej w łucznictwie dla sparaliżowanych weteranów.

Za pierwsze igrzyska paraolimpijskie uznaje się jednak zawody, które odbyły się w 1960 roku w Rzymie. Przygotowywano je od 1958 roku, a mimo to nie udało się rozwiązać wszystkich problemów. Nie zdołano na przykład w pełni dostosować wioski olimpijskiej dla osób poruszających się na wózkach - zawodnicy byli więc wnoszeni i znoszeni po schodach. Pomagali w tym żołnierze. 

Samą nazwę "paraolimpiada" zaczęto używać dopiero w 1984 roku. Cztery lata później, w Seulu, zmagania dla niepełnosprawnych organizowano już na obiektach olimpijskich. 

Na podstawie: PAP, delfi.lt