"Burning Man" - wystawa litewskich artystów w Warszawie


Fot. zpaf.pl
Już dziś w Starej Galerii ZPAF odbędzie się wernisaż wystawy pt. "Burning Man", której autorami są Romualdas Požerskis i Monika Požerskytė. Litewscy artyści w 2008 roku uczestniczyli w jednym z najoryginalniejszych festiwali artystycznych na świecie, jaki odbywa się na pustyni w Nevadzie.
Festiwal Burning Man odbywa się cyklicznie pod koniec sierpnia na pustyni Black Rock w Nevadzie w USA, gdzie - jak pisze autor wystawy Romualdas Požerskis w autorskim opisie wydarzenia - "łatwiej testować bomby atomowe, niż urządzić tygodniowy festiwal".

Niezwykła atmosfera festiwalu od lat fascynowała litewskiego artystę: "To było dawne marzenie mojego taty, aby dotrwać do nowoczesnych, hippisowskich czasów w tym obozie na pustyni w Nevadzie - opowiada Monika Požerskytė - Tego sierpnia zaczęliśmy. Dobre pół roku wcześniej kupiliśmy w Internecie bilety na festiwal, polecieliśmy do San Francisco, kupiliśmy podstawowe zaopatrzenie: namiot, rowery, zapas wody i żywności, wynajęliśmy samochód i ruszyliśmy w drogę na tę pustynię w Nevadzie". 

Festiwal jest jednym z najbardziej niezwykłych wydarzeń artystycznych na świecie. Burning Man (Płonący człowiek) czerpie swoją nazwę od rytualnego podpalania kukły. Tradycję zapoczątkował  architekt krajobrazu Larry Harvey z San Francisco, gdy, po bolesnym rozstaniu z kobietą, zbudował na plaży wysoką na dwa i pół metra drewnianą rzeźbę człowieka i spalił ją. Po latach Harvey powtórzył wydarzenie, spalenie kukły stało się dorocznym rytuałem kończącym festiwal.

Po pięciu latach, w roku 1991, Burning Man przyciągnął już prawie tysiąc widzów, nie spotkał się natomiast z akceptacją miejscowych władz. Ochotniczy zespół realizacyjny i Stan Nevada wydzierżawili miejsce więc miejsce w jednym z najbardziej nieprzychylnych dla wszelkiej aktywności miejsc na ziemi - na pustyni Newada. "Jest to dno jeziora, które w zimie zbiera wilgoć, a latem zamienia się w coś w rodzaju grobli z twardej gliny i pyłu - pisze  Požerskis - Nie ma tam życia, nie ma trawy, nie ma komarów; nawet bakterie się tam nie mnożą. Jeśli zgubisz się na tej pustyni, umrzesz z pragnienia. To nieuniknione. Do najbliższego miasta - 50 km, temperatura - w dzień 40°C, a w nocy spada do -3°C".

Wydarzenie jest opisywane przez uczestników jako eksperyment w tworzeniu społeczności opartej na radykalnej samo-ekspresji i całkowitym poleganiu na samym sobie. W swojej otoczce przypomina ono neopogańskie święto, zaadaptowane do realiów stechnicyzowanego społeczeństwa.


Oprócz płonącej kukły, będącej punktem kulminacyjnym imprezy, organizatorzy zapewniają m.in. zaawansowane pokazy laserowe, a także prezentacje wizualnych efektów wysokich napięć w postaci kolejnej maskotki, Magneto Mana. W znacznej mierze jednak atrakcyjność Burning Mana polega na aktywności samych uczestników, na ich barwnych strojach (bądź też ich braku) i innych elementach wyglądu, wymyślnych środkach lokomocji używanych na terenie festiwalu, czy prowizorycznych konstrukcjach, które ustawiają na pustyni. 

burningman.org

W 2008 roku festiwal odwiedziło 49 599 osób, wśród nich dużo osób z Doliny Krzemowej, związanych z technologią i biznesem. Szerszy opis uczestników tego festiwalu, jak i samych wydarzeń biorących tam miejsce, można znaleźć w książce Daniela Pinchbecka pt. "Przełamując umysł". Wydarzenia wzorowane na festiwalu odbywają się w USA, Kanadzie, a także w innych częściach świata,  np. w Afryce (AfrikaBurn, RPA) czy Europie (NoWhere, Hiszpania).

Romualdas Požerskis urodził się 7 lipca 1951 roku w Wilnie. Od 1980 roku pracuje jako niezależny fotograf, realizuje zlecenia dla różnych pism litewskich i zagranicznych. Wykłada historię i estetykę fotografii na Uniwersytecie Witolda Wielkiego w Kownie.

W 1989 roku przyznano mu tytuł Zasłużonego dla Kultury Litewskej, jest także laureatem Litewskiej Nagrody Narodowej. W 1994 roku przyznano mu tytuł Artiste FIAP (Fédération Internationale de l'Art Photographique - Międzynarodowej Federacji Sztuki Fotograficznej). 

Najważniejsze cykle fotograficzne Romualdasa Požerskisa to: Zwycięstwa i porażki (1974-1976) ; Pielgrzymi (1974-1994) ; Litewskie Stare Miasta (1974-1982) ; Szpital Dziecięcy (1976-1982) (1976-1982) ; Ogrody Pamięci (1977-2004) ; Akty (1979-2002) ; Ostatni dom (1983-1990) ; Litewska droga do niepodległości (1988-1992) ; Dossier mirażu (2002-2003) ; Radości i troski małego Alfonsa (1993-2005).

Monika Požerskytė urodziła się w 1981 roku w Kownie. W latach 1995-1999 uczyła się w Gimnazjum Jezuickim, a w latach 1992-1996 w Liceum Artystycznym w Kownie. W latach 1999-2005 studiowała fotografię i wideo w Akademii Artystycznej w Wilnie, gdzie uzyskała magisterium.

Od roku 2003 jest członkiem Stowarzyszenia Litewskich Artystów Fotografów. W roku 2005 pracowała w gazecie "Lietuvos rytas" jako fotograf. Obecnie pracuje w studio fotograficznym Pixstudija.

Wernisaż wystawy pt. "Burning Man" odbędzie się w poniedziałek 10 sierpnia 2015 o godz. 18:00 w Starej Galerii ZPAF w Warszawie. Wystawę można będzie oglądać do 5 września. 

Na podstawie: zpaf.pl, wikipedia.org