"Maj nad Wilią" - Inwokacja na dziedzińcu klasztoru bazylianów

Jak wspomina Romuald Mieczkowski, jeszcze podczas pierwszych edycji festiwalu "Maj nad Wilią" Środa Literacka odbywała się w autentycznej Celi Konrada, w której rozgrywała się jedna z najsłynniejszych scen w literaturze polskiej - Prolog III części "Dziadów” Mickiewicza, a w okresie międzywojennym były organizowane zainicjowane przez dyrektora Wileńskiej Rozgłośni Polskiego Radia Witolda Hulewicza spotkania literackie. Po odzyskaniu przez Litwę niepodległości powstała koncepcja odrodzenia Śród Literackich w tym samym miejscu. Niestety, pomysł nie został zrealizowany, a budynek został przekształcony w hotel. "Wówczas daliśmy sobie z kolegami słowo, że bez względu na to, co tutaj będzie, będziemy starali się upamiętnić to miejsce, przybywając tu z poetami z różnych stron, żeby tradycja była kontynuowana" - powiedział Wilnotece Romuld Mieczkowski. 

Środa Literacka odbyła się więc na klasztornym dziedzińcu. Uczestnicy festiwalu "Maj nad Wilią" recytowali swoje wiersze. Odbył się również Turniej Jednego Wiersza Młodych Poetów. Swoje utwory zaprezentowali poeci młodego pokolenia: Daniel Krajczyński i  Tomas Tamošiūnas z Wilna oraz Tomasz Snarski z Gdańska. 

Do tradycji Śród Literackich w ramach spotkań poetyckich "Maj nad Wilią" należy wspólna recytacja Inwokacji z Mickiewiczowskiego "Pana Tadeusza", jak ją określił wileński poeta Wojciech Piotrowicz - "naszego pacierza".