Więzienie oblegane... przez turystów


Więzienie na wileńskich Łukiszkach, fot. ltik.lt
Aby się tam dostać na wycieczkę, trzeba zarezerwować miejsce pół roku wcześniej. Można, oczywiście, popełnić jakieś przestępstwo i wtedy trafi się „bez kolejki“, ale z wyjściem będzie problem... Mowa o wileńskim więzieniu na Łukiszkach, które ostatnimi czasy przeżywa prawdziwe oblężenie turystów.
Najpierw zwiedzający poznają historię więzienia i podstawowe dane. Między innymi dowiadują się, że obecnie w murach więzienia na Łukiszkach przebywa 1000 więźniów, w tym 88 skazanych na dożywocie, że mury więzienne mają 3 metry grubości, fundamenty są z litego kamienia, a na 3 wieżach stale pełnią dyżur uzbrojeni funkcjonariusze i 8 psów.

Turyści mają okazję zwiedzić wnętrza byłej cerkwi pw. św. Mikołaja Cudotwórcy (gdzie obecnie mieści się sala imprez), zajrzeć do jednej z zamieszkiwanych cel, zobaczyć jak wygląda karcer.

Aby ciekawscy mogli lepiej odczuć atmosferę tego ponurego miejsca, na początku traktowani są jak więźniowie - muszą zdać dokumenty, telefony komórkowe, przejść sprawdzenie detektorem metalu.

Więzienie na Łukiszkach to najstarsze więzienie na Litwie, położone w śródmieściu Wilna, 300 m od zabudowań sejmu, blisko placu Łukiskiego, w zaułku Łukiskim 6 (Lukiškių skersgatvis).

Pierwszy budynek więzienia wybudowano po 1837 roku, a zmodernizowano w latach 1867-1890. Rosnące szybko potrzeby zmusiły władze carskie do wybudowania w tym miejscu, w latach 1901-1904, całego kompleksu więziennego. W owym czasie był to jeden z najbardziej nowoczesnych tego typu obiektów - z własną studnią artezyjską, siecią wodociągową i kanalizacyjną, centralnym ogrzewaniem i systemem wentylacyjnym. Wyposażony w kuchnię, piekarnię, łaźnię, pralnię i dom mieszkalny dla funkcjonariuszy. W 1905 roku dobudowano z żółtego kamienia cerkiew prawosławną św. Mikołaja Cudotwórcy.

Obecnie więzienie na Łukiszkach pełni rolę aresztu i więzienia. Zatrudnia około 250 funkcjonariuszy. Istnieją plany sprywatyzowania więzienia i przekształcenia go w hotel.

Na podstawie: diena.lt, pl.wikipedia.org