czerwiec
Międzynarodowy Dzień Heraldyki
Elżbieta Ostrowska, pseudonim Ela - polska pisarka, działaczka na rzecz upamiętnienia roli kobiet w okresie II wojny światowej. Urodziła się 10 czerwca 1923 r. W czasie okupacji niemieckiej była instruktorką tajnego harcerstwa i referentem Wojskowej Służby Kobiet Obwodu Warszawa-Mokotów. Podczas powstania warszawskiego była dowódcą Okręgowej Składnicy Meldunkowej "S" w Alejach Jerozolimskich, a także kierowniczką łączności kanałowej Warszawa-Południe. Była więźniem obozu Bergen-Belsen, później kobiecego Oflagu IX C Molsdorf. Działała jako oficer łącznikowy do spraw Armii Krajowej w Paryżu, była członkiem Komisji Weryfikacji AK na terenie Francji, Belgii i Holandii. W Paryżu wyszła za mąż za oficera sztabu u gen. Nila Fieldorfa - Zygmunta Ostrowskiego, uczestnika walk 51 Pułku w okolicach Brzeżan i I Dywizji Grenadierów Polskich we Francji. Twórczość literacką zaczęła w 1954 r. jako autorka piosenek i wierszy dla dzieci, sztuk dla teatrów kukiełkowych, słuchowisk radiowych i in. W 1965 r. została przyjęta do Związku Literatów Polskich. Dopiero po latach powróciła w swej twórczości do lat wojennych. Działała społecznie w Komisji Historii Kobiet w Walce o Niepodległość oraz w Prezydium Zarządu Głównego Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w I i II kadencji. W 1974 r. otrzymała Nagrodę „Polityki“ za książkę „W Alejach spacerują "Tygrysy". Sierpień-wrzesień 1944“. Elżbieta Ostrowska zmarła 15 listopada 2007 r.