grudzień
Dzień Praw Człowieka
w Polsce: Dzień Odlewnika
Ferdynand Ruszczyc herbu Lis - polski malarz, grafik, rysownik, scenograf, pedagog. Urodził się 10 grudnia 1870 r. w Bohdanowie. Po ukończeniu Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu w 1898 r. przeniósł się do rodzinnego Bohdanowa. W latach 1898-1902 odbył wiele podróży studyjnych, m.in. do Monachium, Berlina, Drezna, Paryża, Wenecji. Po powrocie z jednego z takich wyjazdów namalował jeden z najbardziej znanych obrazów "Ziemia". Pierwsza wystawa prac Ruszczyca odbyła się w Wilnie w 1899 r. W Wilnie też poświęcił się działalności społeczno-pedagogicznej i organizacyjnej, m.in. współpracował z teatrem wileńskim. Od 1900 r. był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". W tym samym roku wziął udział w wystawie zorganizowanej z okazji 500-lecia Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1903 r. zorganizował w Wilnie wystawę Ars. Malował głównie krajobrazy. Reprezentował symboliczny nurt Młodej Polski. Był autorem ilustracji, winiet i okładek książkowych. Projektował m.in. plakaty, ekslibrisy i znaczki. Pisał też artykuły o zabytkach Wileńszczyzny. Od 1904 r. był profesorem warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych, a w 1907 r. przejął katedrę pejzażu na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W latach 1916-1917 we dworze Ruszczyców w Bohdanowie stacjonowały wojska niemieckie, artysta z rodziną zajmował dwa pokoje. W 1918 r. Bohadanów został zajęty przez Armię Czerwoną. Ruszczyc czynnie uczestniczył w walkach o Wileńszczyznę. Ferdynand Ruszczyc był współorganizatorem oraz czterokrotnym dziekanem Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego. W 1935 r. otrzymał tytuł profesora honorowego Uniwersytetu Stefana Batorego z rąk prezydenta Ignacego Mościckiego. Zmarł 30 października 1936 r. w rodzinnym Bohdanowie.