grudzień
Drugi dzień świąt Bożego Narodzenia
Tytus Junius Benni - polski językoznawca. Urodził się 26 grudnia 1877 r. w Warszawie. Kształcił się w gimnazjach w Dorpacie, Warszawie i Halle, następnie studiował językoznawstwo na uniwersytetach w Lipsku i Fryburgu. Uzupełniał studia w Monachium, Lipsku i Hamburgu. Pracował jako nauczyciel języka polskiego w gimnazjum męskim w Starej Wsi koło Warszawy, w szkole żeńskiej w Klarysewie. Uczył języków obcych i fonetyki w szkołach średnich oraz Seminarium Nauczycieli dla Głuchoniemych. Był sekretarzem Komisji Szkół Wyższych zajmującej się organizacją szkolnictwa wyższego na ziemiach polskich. W 1920 r. został mianowany profesorem Uniwersytetu Warszawskiego, nie podjął wykładów ze względu na stan zdrowia. Kierował na UW Katedrą Fonetyki i Instytutem Fonetycznym. Był również instruktorem dydaktyki języków obcych w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświaty Publicznej oraz dyrektorem Muzeum Oświaty i Wychowania w Warszawie. Prowadził wykłady z fonetyki w Instytucie Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. W latach 1915-1924 był sekretarzem Komisji Językowej Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Od 1930 r. pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Międzynarodowego Towarzystwa Fonetyki Eksperymentalnej. W pracy naukowej zajmował się językoznawstwem ogólnym, fonetyką i dydaktyką języków obcych. Opracował podstawy naukowe polskiej fonetyki opisowej i eksperymentalnej, prowadził badania porównawcze nad wymową polską, angielską, niemiecką i francuską. Zasłużył się dla rozwoju nauczania głuchoniemych. Zmarł 1 listopada 1935 r. w Warszawie.
-- brak --