lipiec
W Gambii: Święto Rewolucji
Dzień Aproksymacji Pi
Europejski Dzień wsparcia dla Ofiar Przestępstw z Nienawiści
Janusz Korczak właśc. Henryk Goldszmit, ps. Stary Doktor - polski pedagog, publicysta, pisarz, lekarz, działacz społeczny żydowskiego pochodzenia. Urodził się 22 lipca 1878 r. w Warszawie w zasymilowanej rodzinie żydowskiej. Studiował medycynę na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Cesarskiego, a w 1899 r. wyjechał do Szwajcarii, by zgłębić twórczość pedagogiczną szwajcarskiego pedagoga Pestalozziego. Po otrzymaniu w 1905 r. dyplomu lekarza, pracował jako pediatra w szpitalu dla dzieci. W latach 1914-1918 był młodszym ordynatorem szpitala dywizyjnego na froncie ukraińskim. Następnie został wydelegowany do pracy lekarskiej w przytułkach dla dzieci pod Kijowem. W 1918 r. Korczak wrócił do Warszawy i czasowo pełnił służbę lekarza w szpitalu epidemiologicznym w Łodzi i na Kamionku pod Warszawą. Był współzałożycielem Domu Sierot dla dzieci żydowskich w Warszawie, sierocińca „Nasz Dom” dla dzieci polskich. Korczak żądał równouprawnienia dla dzieci, poważnego traktowania spraw dzieci i młodzieży, szacunku dla najmłodszych. Szczególnie interesował się szkołami, szpitalami dziecięcymi oraz bezpłatnymi czytelniami dla dzieci i młodzieży. Od 1896 r. publikował w wielu czasopismach: humoreski, artykuły na tematy społeczne, obyczajowe i wychowawcze. Był autorem kilkunastu tłumaczonych na obce języki i popularnych na świecie powieści dla dzieci i o dzieciach. Najpopularniejsze z nich to: „Król Maciuś I”, „Bankructwo Małego Dżeka”, „Kajtuś Czarodziej”, „Kiedy znów będę mały”, a także dzieła pedagogiczne, z których najbardziej znane są „Jak kochać dziecko”, „Prawo dziecka do szacunku”. W latach 1926-1930 redagował gazetkę "Mały Przegląd", która była pismem kierowanym do dzieci. Był także autorem pogadanek radiowych, w których była mowa o poszanowaniu praw dziecka. Janusz Korczak wieziony w wagonie wraz ze swoimi wychowankami z getta towarzyszył im w drodze na śmierć w komorze gazowej obozu zagłady w Treblince. Zginął prawdopodobnie 6 sierpnia 1942 roku.