Ludomir Sleńdziński - malarz, rzeźbiarz, pedagog. Urodził się 29 października 1889 r. w Wilnie. W 1909 r. rozpoczął studia w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Dyplom akademii otrzymał w 1916 r., po czym wrócił do Wilna. Miał liczne wystawy indywidualne i zbiorowe w Krakowie, Lwowie, Warszawie i w Wilnie. Wiele podróżował. W 1929 r. został profesorem nadzwyczajnym, a w 1938 r. profesorem zwyczajnym katedry malarstwa monumentalnego na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, następnie prodziekanem i dziekanem tej uczelni. Był założycielem i prezesem Wileńskiego Towarzystwa Artystów Plastyków. W czasie wojny ukrywał się w rodzinnym majątku Matusewiczów. W latach 1945-1960 był profesorem rysunku na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej, później został rektorem tej uczelni. Oprócz malarstwa sztalugowego uprawiał malarstwo ścienne i dekoracyjne. Jego twórczość nawiązywała do klasycyzmu wileńskiego XIX w. oraz do sztuki XV i XVI w. Tworzył kompozycje figuralne i portrety, obrazy malowane na drewnie i polichromowane reliefy. Otrzymał wiele nagród i odznaczeń, m.in. złoty medal w Paryżu na międzynarodowej wystawie "Sztuka i Technika" za obraz "Portret matki". Ludomir Sleńdziński zmarł 26 listopada 1980 r. w Krakowie.