Wincenty Aleksander Korwin Gosiewski herbu Ślepowron - hetman polny litewski, podskarbi wielki litewski i pisarz wielki litewski, generał artylerii litewskiej, stolnik wielki litewski. Urodził się ok. 1620 r. w Wołczynie. Pochodził z rodziny szlacheckiej. Ukończył studia w Akademii Wileńskiej, studiował także w Wiedniu, Padwie i Rzymie. Po powrocie do kraju został mianowany przez Władysława IV stolnikiem litewskim. Służbę wojskową rozpoczął jako dowódca pułku jazdy pod dowództwem hetmana polnego litewskiego Janusza Radziwiłła. Już jako generał artylerii litewskiej w 1651 r. w bitwie pod Czarnobylem pobił wojska kozackie dowodzone przez pułkowników Antonowa i Adamowicza. Uczestniczył jako komisarz w rokowaniach pokojowych, które doprowadziły do ugody białocerkiewskiej. W 1654 r. otrzymał buławę hetmana polnego litewskiego po Januszu Radziwille, który mianowany został wówczas hetmanem wielkim litewskim. Podczas potopu szwedzkiego odegrał niebagatelną rolę polityczną i wojskową. W 1658 r. uczestniczył w delegacji wysłanej przez króla na rokowania z Rosją. Pobity pod Werkami dostał się do niewoli, w której przebywał blisko cztery lata. Z niewoli moskiewskiej został zwolniony w 1662 r. Jako rekompensatę za doznane krzywdy otrzymał Kiejdany. Był zwolennikiem silnej i scentralizowanej władzy królewskiej; popierał koncepcję wyboru następcy tronu jeszcze za życia króla. Na polecenie króla dążył do rozwiązania związku, który powstał po wypowiedzeniu posłuszeństwa królowi przez część długo nieopłacanego wojska. W lipcu 1662 r. udał się do Wilna w na rozmowy ze zbuntowanymi oddziałami wojska litewskiego. Został tam podstępnie pojmany przez Konstantego Kotowskiego, wicemarszałka związku, który w ten sposób zamierzał zapobiec porozumieniu, mogącemu spowodować rozwiązanie konfederacji. Został zamordowany 29 listopada 1662 r. w pobliżu Ostryni. Sprawców mordu skazano na karę śmierci.