luty
w Polsce: Święto Służby Więziennej
Jan Zygmunt Skrzynecki herbu Bończa - polski generał. Urodził się 8 lutego 1787 r. w Żebraku koło Siedlec. Kształcił się we Lwowie, gdzie ukończył uniwersytet. W 1807 r. wstąpił do armii Księstwa Warszawskiego. W czasie wojny polsko-austriackiej mianowany został kapitanem i odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Virtuti Militari. W 1812 r. uczestniczył w wyprawie na Moskwę. Po kongresie wiedeńskim pozostał w wojsku Królestwa Polskiego. W 1831 r. został mianowany generałem brygady i objął dowództwo 3 Dywizji Piechoty. W czasie powstania listopadowego odznaczył się w bitwie pod Zakrzewem, bitwie pod Dobrem i bitwie pod Grochowem. Rząd Narodowy mianował go naczelnym wodzem, w miejsce Michała Radziwiłła. Pozbawiony szerszej wizji strategicznej, zaniechał nadarzającej się okazji rozbicia korpusu gwardii cesarskiej. Nie wierzył w wygraną w wojnie z Rosją. Postanowił zawrócić do Warszawy. 26 maja 1831 r. Rosja wydała powstańcom decydującą bitwę pod Ostrołęką. Wojska polskie poniosły klęskę. Jan Zygmunt Skrzynecki zmuszony został do złożenia dowództwa pod Bolimowem i wycofania się z armii. 22 września przekroczył granicę i poprzez Wolne Miasto Kraków udał się na emigrację w Cesarstwie Austriackim, zamieszkał w Pradze. Po pobycie w Pradze udał się do Brukseli, gdzie pełnił wysokie stanowiska w armii belgijskiej. W 1839 r. otrzymał nominację na generała armii belgijskiej, w tym samym roku powrócił do Krakowa. Zmarł 12 stycznia 1860 r. w Krakowie.
Anonse: