marzec
Święto w Kościele katolickim: św. Agnieszki z Pragi
Jarosław Leon Iwaszkiewicz pseudonim Eleuter - polski prozaik, poeta i eseista. Urodził się 20 lutego 1894 r. w Kalniku koło Kijowa. Po maturze rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Kijowskim, których jednak nie ukończył. Studiował także w konserwatorium w Kijowie. W 1918 r. w związku z rozszerzającym się chaosem rewolucyjnym na Kijowszczyźnie wyjechał do Warszawy. Na początku lat 20. służył w stacjonującym w Ostrowie Wielkopolskim 221. Pułku Piechoty złożonym głównie z ochotników. Jako poeta Jarosław Iwaszkiewicz zadebiutował w 1919 r. cyklem "Oktostychy". Oprócz poezji pisał dramaty, powieści, opowiadania, wspomnienia. Od 1927 r. pracował w dyplomacji. Pełnił obowiązki sekretarza Ambasady RP w Kopenhadze, Brukseli. W czasie II wojny światowej działał w strukturach Polski Podziemnej w wydziale kultury i sztuki. Współpracował z prof. Lorentzem przy ratowaniu zabytków kultury. Jego willa w Stawiskach przez cały okres okupacji, a zwłaszcza po upadku powstania warszawskiego, była schronieniem dla wielu Polaków i Żydów zagrożonych aresztowaniem. Po wojnie pełnił funkcję prezesa Związku Literatów Polskich. Od marca 1947 r. do grudnia 1948 r. wydawał pismo "Nowiny Literackie", był bezpartyjnym posłem na Sejm PRL, przewodniczącym Polskiego Komitetu Obrońców Pokoju. Za swoją działalność literacką i polityczną otrzymał wiele nagród i odznaczeń, m.in. tytuły doktora honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego i Jagiellońskiego, został odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury, Orderem Budowniczych Polski Ludowej. Zmarł 2 marca 1980 r. w Warszawie, pochowany na cmentarzu w Brwinowie pod Warszawą. Fot. literatura.polska.pl
Anonse: