marzec
Międzynarodowy Dzień dla Ucha i Słuchu
Międzynarodowy Dzień Pisarzy
Henryk Baranowski - polski bibliograf i bibliotekarz. Urodził się 7 października 1920 r. w Wilnie. Maturę uzyskał w 1938 r., kończąc prywatne Gimnazjum oo. Jezuitów w Wilnie. Tego samego roku podjął studia na Wydziale Praw Uniwersytetu Stefana Batorego. Przerwał je w grudniu 1939 r. na skutek zamknięcia uniwersytetu przez władze litewskie. W czasie wojny był robotnikiem przymusowym w III Rzeszy. Po zakończeniu wojny wrócił do kraju, lecz nie do Wilna, do Torunia, gdzie na nowo powstały uniwersytet przybyło wielu profesorów i pracowników związanych z Uniwersytetem Wileńskim. Pracę w bibliotece zaczął jako wolontariusz. Ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Toruńskiego, później odbywał studia wyższe na wydziale humanistycznym na specjalizacji bibliotekarskiej. W pierwszych latach powojennych brał czynny udział w akcji ratowania, zabezpieczania, zwożenia i opracowywania księgozbiorów przeznaczonych dla Biblioteki Uniwersyteckiej z tzw. zbiorów zabezpieczonych. W 1951 r. został asystentem bibliotecznym, w 1954 r. starszym asystentem bibliotecznym, w 1960 r. kustoszem. W 1963 r. został powołany na stanowisko kustosza dyplomowanego. W 1984 r. awansował na zastępcę dyrektora Biblioteki Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika, a w 1985 r. na stanowisko docenta w zakładzie Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej UMK. Przez kilka lat był w składzie Państwowej Komisji dla Bibliotekarzy Dyplomowanych. Dr Henryk Baranowski uczestniczył również w działalności towarzystw naukowych i zawodowych, m.in. w Towarzystwie Naukowym w Toruniu i Towarzystwie Bibliofilów im. Lelewela w Toruniu. Zajmował się bibliografią miasta Torunia, opracowywał też prace dotyczące Wilna i Wileńszczyzny. Dr Henryk Baranowski zmarł 3 marca 2011 r. Fot. torun.gazeta.pl