sierpień
Ignacy Pantaleon Prądzyński herbu Grzymała - generał wojsk polskich, wybitny strateg, uczestnik kampanii napoleońskich. Urodził się 20 lipca 1792 r. w Sannikach w Poznańskiem. Od 1807 r. służył w wojsku Księstwa Warszawskiego, uczestniczył w kampanii 1809 r. oraz w wyprawie Napoleona na Moskwę w 1812 r. Za udział w bitwie nad Berezyną został odznaczony Złotym Krzyżem Orderu Virtuti Militari. Uczestniczył w bitwie narodów pod Lipskiem w 1813 r. oraz obronie Paryża w 1814 r. Został kawalerem Legii Honorowej. W następnym roku w stopniu majora przeszedł do służby w armii Królestwa Polskiego i wykazał się jako wybitny inżynier wojskowy. Ignacy Prądzyński był autorem projektu budowy Kanału Augustowskiego w latach 1822-1824. Był członkiem Związku Kosynierów, tajnej organizacji niepodległościowej i jednym ze współzałożycieli Towarzystwa Patriotycznego. W latach 1826-1829 za przynależność do tajnych organizacji był więziony. W latach 1830-1831 podczas powstania listopadowego był podkomendantem Twierdzy Zamość, następnie kwatermistrzem generalnym Sztabu Głównego i dowódcą korpusu inżynierów. Był wybitnym strategiem, rzecznikiem zdecydowanych działań zaczepnych. 10 kwietnia 1831 r. dowodził w wygranej bitwie pod Iganiami. Po upadku powstania w latach 1832-1833 był na zesłaniu w Wiatce. W 1834 r. powrócił do Królestwa Polskiego. Był jednym z najbardziej utalentowanych generałów polskich I połowy XIX wieku, autorem około 60. prac z dziedziny wojskowości oraz cennych pamiętników, m.in. „O sztuce wojennej - Kurs taktyki” i „Czterej ostatni wodzowie polscy przed sądem historii”. Ignacy Prądzyński zmarł 4 sierpnia 1850 r. w uzdrowisku na Wyspie Helgoland.