wrzesień
Międzynarodowy Dzień Pokoju
Światowy Dzień Choroby Alzheimera
W Polsce: Dzień Służby Celnej
Władysław Tyszkiewicz - polski i litewski ziemianin, arystokrata, działacz społeczno-polityczny, właściciel majątku w Landwarowie pod Trokami. Urodził się 26 czerwca 1865 r. w Landwarowie. W 1886 r. ukończył Liceum Prawnicze w Petersburgu, po czym pracował jako sędzia pokoju w Rydze. Jako dziedzic Tyszkiewiczów otrzymał majątki w Landwarowie i Korsakach. Pod koniec XIX w. przeniósł się do Warszawy, gdzie udzielał się społecznie, m.in. jako członek Komitetu Budowy Pomnika Adama Mickiewicza oraz Komitetu Budowy Filharmonii. W 1903 r. stanął na czele warszawskiego Towarzystwa Popierania Przemysłu i Handlu Polskiego. Nie tracąc związków z rodzinną Litwą, był członkiem Rady Towarzystwa Rolniczego Wileńskiego oraz zasiadał w Komitecie Wystawy Rolniczej w Wilnie. W 1905 r. ogłosił memoriał domagający się zniesienia restrykcji wobec Polaków mieszkających na Litwie i zapewnienia im praw narodowych, m.in. prawa do polskiego szkolnictwa. Stanął również na czele delegacji, która wręczyła premierowi Wittemu petycję odnośnie polonizacji szkolnictwa w Kraju Przywiślańskim. Był represjonowany przez władze carskie za działalność narodową, dwukrotnie zsyłany do guberni archangielskiej. Po zwolnieniu przez pewien czas przebywał we Włoszech. 3 maja 1906 r. wybrano go na posła do I Dumy z okręgu Warszawa, zasiadał w Kole Polskim w Petersburgu. Był członkiem komisji adresowej Dumy, gdzie zabiegał o przyznanie autonomii politycznej Krajowi Przywiślańskiemu. Protestował przeciwko rosnącemu antysemityzmowi. W październiku 1907 r. złożył premierowi Stołypinowi memoriał domagający się przeciwdziałania przez władze pogromom oraz ustalenia położenia prawnego Żydów w Cesarstwie. Po wybuchu I wojny światowej pracował w Czerwonym Krzyżu na Kaukazie, związki z tą instytucją kontynuował po odzyskaniu przez Polskę niepodległości - był komisarzem rządowym Polskiego Czerwonego Krzyża. Władysław Tyszkiewicz zmarł 21 września 1936 r. w Landwarowie.