Własne

Światełko Pokoju już wędruje po placówkach i urzędach Wilna i Litwy, a najważniejsze, że już wkrótce będzie rozjaśniać nasze domy i serca. To światełko jest symbolem ciepła, nadziei i pokoju, które mają zamieszkać w nas wszystkich. Nawet gdy przeżywamy trudniejszy okres, a w domu zamiast świątecznego nastoju panuje złość i niezgoda, to musimy zrobić wszystko, by miłość, sprawiedliwość i dobro zwyciężyły. Jeśli uważacie, że nie ma szans tego naprawić, to tylko wyobraźcie sobie, że sam moment odpalania Światła w Betlejem już jest przykładem, że Pokój ma wielką siłę. Betlejem jest położone w Autonomii Palestyńskiej, gdzie konfliktów zbrojnych i ataków terrorystycznych było bardzo wiele i, nie zważając na tak tragiczne warunki polityczne, w 29- letniej historii BŚP, nigdy nie było tak, by Światło nie wyruszyło w świat. Jeżeli Betlejemskie Światło Pokoju przynajmniej na kilka dni mogło zatrzymać wojnę, to na pewno jest w stanie wnieść Pokój do naszych domów.

Wieniec adwentowy, pięknie ozdobiona choinka, kompozycja z gałązek świerkowych – na święta dom powinien być odpowiednio udekorowany. Florystka Maria Oleńska żartuje jednak, że jak ten przysłowiowy szewc, który bez butów chodzi, nieraz dopiero w ostatniej chwili przed świętami zabiera się za dekorowanie własnego domu – tygodnie przed Bożym Narodzeniem to dla niej czas intensywnej pracy.

Kto z nas nie słyszał narzekań i uwag dorosłych podkreślających różnice między pokoleniami - "za moich czasów" - mówią - "życie było wolniejsze, jedzenie zdrowsze, emocje prawdziwsze... ludzie spędzali ze sobą więcej czasu, chętniej się spotykali i więcej czytali". Uwagom dorosłych towarzyszą często moralizatorskie wskazówki typu: "dbaj o zdrowie", "rozwijaj się" i "podejmuj mądre decyzje".

30 września br. w Organizacji Harcerek ZHPnL rozpoczął się kurs przewodniczek "Delta 2017/2018". Kurs został podzielony na kilka części. Pierwsze spotkanie odbyło się w siedzibie bratniej organizacji skautowej Lietuvos Skautu Sajunga w Wilnie, zaś drugie - 13 października w Kłajpedzie.

Dzień Wszystkich Świętych i Zaduszki to czas, kiedy wspominamy naszych bliskich zmarłych, ale też osoby znane i zasłużone, których być może nie znaliśmy osobiście, ale ceniliśmy i szanowaliśmy, które były dla nas wzorem i drogowskazem. W Wilnotece wspominamy dziś tych, którzy związani byli z Wilnem i Wileńszczyzną, a odeszli w ciągu minionych 12 miesięcy.

Życie czasami pisze takie scenariusze, na które sami byśmy zapewne nigdy nie wpadli. Nie przypuszczałam nawet, że po prawie 35 latach będę miała okazję rozmawiać z kolegą szkolnym Wiesławem Stecewiczem, który od dłuższego już czasu mieszka w Stanach Zjednoczonych, gdzie jest cenionym lekarzem, a do Wilna przyjechał ostatnio na spotkanie z okazji 25-lecia zakończenia studiów medycznych na Uniwersytecie Wileńskim. Ale o wszystkim po kolei…

1 września w szkołach polskich na Litwie naukę rozpocznie około 11,5 tys. uczniów, w tym w klasach pierwszych - 1060. Liczba uczniów jest od kilku lat stabilna, choć - nie ma co ukrywać, "rezerwy" jeszcze są: w Wilnie z trojga dzieci z polskich rodzin do polskiej szkoły uczęszcza jedno. Sytuacja szkół już się wyklarowała, absolutna większość szkół średnich uzyskała status gimnazjum. Społeczności szkolne stoją teraz przed kolejnym wyzwaniem - żeby przetrwać, szkoła polska musi się stać najlepsza, a przynajmniej - bardzo dobra.

Urodziłam się w leśniczówce w lasach niemenczyńskich, między Niemenczynem a Bujwidzami. Pewnie dlatego las, przyroda mnie nie opuszcza... - mówi Margarita Czekolis, artystka ludowa, mistrzyni ceramiki i zielarka. Co prawda zastrzega, że sama siebie zielarką nie nazywa: "ja po prostu zbieram zioła lecznicze". Pani Margarita godzinami może opowiadać o właściwościach ziół rosnących w ogródku koło jej domu w Glinciszkach, o bogactwie podwileńskich łąk i lasów. Jest przekonana, że człowiek powinien żyć w zgodzie z przyrodą - tylko to zapewni spokój i harmonię.

Państwowe Centrum Egzaminacyjne ogłosiło już wyniki wszystkich egzaminów maturalnych. Wymagają one głębszej analizy i postawienia diagnozy poziomu edukacji w państwie. Określone bolączki są jednak widoczne gołym okiem. Największa to matura z litewskiego. Wyniki z roku na rok są coraz gorsze - i to nie tylko w szkołach mniejszości narodowych. Na treść egzaminu i system jego oceny coraz głośniej narzekają również szkoły litewskie. Chyba coś jednak w tym mechanizmie zgrzyta, skoro egzamin z angielskiego wypada lepiej...