Czarny protest nie tylko w Polsce

"Czarny protest" jest reakcją na projekt "Stop aborcji", wprowadzający całkowity zakaz przerywania ciąży oraz kary m.in. dla kobiet, które poddadzą się aborcji. Według pojawiających się w sieci zapowiedzi w poniedziałek w całej Polsce będzie odbywał się strajk kobiet - jego uczestniczki mają wziąć wolne w pracy, nie iść na uczelnię, a jeśli nie pracują, powstrzymać się od domowych obowiązków. Na portalach społecznościowych pojawiły się nie tylko wezwania do wzięcia udziału w strajku, lecz także wpisy np. pracodawców i wykładowców popierających akcję. Prezydent Słupska Robert Biedroń zapowiedział, że w poniedziałek wszyscy wezmą wolne i będą protestować, a prezydenci Gdańska Paweł Adamowicz i Częstochowy Krzysztof Matyjaszczyk napisali do pracowników listy z wyrazami wsparcia dla strajku. Krystyna Janda zapowiedziała, że tego dnia nie wystąpi w zaplanowanym spektaklu. 

Oprócz akcji mającej polegać na ubraniu się na czarno, rezygnowaniu kobiet z pracy poprzez wykorzystywanie przez nie prawa do odebrania dnia wolnego "na żądanie", zapowiedziano manifestacje w kilkudziesięciu miastach m.in. we Wrocławiu, Warszawie, Łodzi i Krakowie.

Akcja wsparcia dla protestujących w Polsce kobiet odbędzie się również w Wilnie. Protest przewidziany jest na 3 października o godz. 17.30 przy ul. Warszawskiej w Wilnie (przy polsko-litewskiej tabliczce z nazwą ulicy). "Dlaczego robimy «czarny protest» w Wilnie? Bo mamy koleżanki i rodzinę w Polsce, w końcu same jesteśmy Polkami. Jesteśmy również kobietami i nie godzimy się na odarcie z szacunku i godności. Chcemy same decydować o swoim ciele i swojej przyszłości" - napisały w apelu organizatorki wileńskiego protestu. Podobne akcje wsparcia odbyły się już w Wielkiej Brytanii, Norwegii, Włoszech, Niemczech.

Inicjatywa strajku kobiet w Polsce zrodziła się po wpisie na Facebooku Krystyny Jandy, wzywającej do zorganizowania ogólnopolskiego protestu kobiet, podobnego do tzw. Czarnego Czwartku. Chodziło o słynny protest z 1975 roku, kiedy to islandzkie kobiety, nie godząc się na nierówną politykę płciową swojego kraju, porzuciły swoje domowe i zawodowe obowiązki na zaledwie jeden dzień, doprowadzając w ten sposób do paraliżu Islandii.

W odpowiedzi na "czarny protest" w Polce pojawiły się także m.in. inicjatywy pod hasłem "Nie biorę udziału w strajku kobiet!" czy "Nie bądź krową, ubierz się kolorowo", a środowiska obrońców życia organizują kontrmanifestacje oraz modlitwy "o prawo sumienia i światło Ducha Świętego dla wszystkich decydujących w Polsce o prawnej ochronie życia ludzkiego od poczęcia do naturalnej śmierci".

Skierowany do prac komisji polskiego sejmu projekt przewiduje bezwzględny zakaz przerywania ciąży i odpowiedzialność karną dla każdego, kto powoduje śmierć dziecka poczętego, również dla matki. Projekt jest nowelizacją ustawy o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży oraz zapisu w Kodeksie karnym; nowelizacja przewiduje też zmianę tytułu ustawy na: o powszechnej ochronie życia ludzkiego i wychowaniu do życia w rodzinie. Projekt i uzasadnienie ustawy przygotowali eksperci Instytutu Ordo Iuris. Nowością w tym projekcie - w stosunku do wcześniejszych prób zaostrzenia ustawy dotyczącej aborcji - jest karanie matek, czego nie przewidują ani obecnie obowiązujące przepisy, ani większość poprzednich projektów, które trafiały do Sejmu RP.

Polityczna dyskusja wokół prawa antyaborcyjnego w Polsce nie jest jednak czarno-biała. Premier Beata Szydło powiedziała, że jest przeciwko liberalizacji prawa. "Ja jestem za utrzymaniem obecnego kompromisu aborcyjnego" - zaznaczył wicepremier Mateusz Morawiecki, potwierdzając, że w PiS nie ma jednego stanowiska w sprawie zmiany przepisów regulujących dostęp do aborcji. 

Na podstawie: IAR, PAP, tvn24.pl