Dorota i Karina - krasomówczynie z "Syrokomlówki"

Dorota zauroczyła komisję opowiedzianą w sugestywny sposób historią o wileńskim okresie życia żydowskiego poety i pisarza Abrahama Suckewera, Karina - interesującym opowiadaniem o Alicji Klimaszewskiej, prezes Społecznego Komitetu Opieki nad Starą Rossą.

Dlaczego takie właśnie tematy?


Karinę Grzybowską do wybrania na bohaterkę swego przemówienia Alicję Klimaszewską zainspirowała jej wychowawczyni Jolanta Nowosielska.

"Moja pani wychowawczyni należy do Społecznego Komitetu Opieki nad Starą Rossą. Razem z kolegami z klasy byłam na kilku uroczystościach z okazji odsłonięcia odrestaurowanych pomników. Wtedy jeszcze nie wiedziałam, kim jest pani Alicja Klimaszewska i co dokładnie robi, ale zrobiło to na mnie wrażenie. Gdy od pani od języka polskiego otrzymałam propozycję udziału w tym konkursie, nawet się nie wahałam i temat wybrałam dość szybko. Zgłębiając życiorys pani Alicji, byłam pod wrażeniem jej oddania i ofiarności. Podczas pisania tekstu zrozumiałam, jak ważna jest Rossa dla Wilna i jak dużo dla niej robi pani Alicja Klimaszewska wraz z SKOnSR" - opowiada o kulisach przygotowań do konkursu Karina, która sama nie słyszała, że została zdobywczynią pierwszego miejsca, bo akurat miała koncert w szkole muzycznej i tuż po wygłoszeniu przemówienia musiała opuścić salę. "Po kilku godzinach dowiedziałam się od Doroty, że zwyciężyłyśmy! Był to jeden z najszczęśliwszych momentów w moim życiu! Dzisiaj emocje już opadły, ale wciąż nie do końca jeszcze wierzę, że zwyciężyłam. W przygotowaniu się do wystąpienia najbardziej pomogła mi moja pani od języka polskiego, cudowny pedagog - Danuta Korkus. Dziękuję Pani za wiarę we mnie! Dziękuję też bardzo moim rodzicom i przyjaciołom, którzy zawsze są blisko i wspierają mnie" - nie kryła emocji Karina.
Tegoroczna edycja konkursu krasomówczego była piątą z kolei. A jak się wszystko zaczynało? Pomysłodawczynią zorganizowania konkursu, w którym mogliby się zmierzyć mówcy, była doc. dr Barbara Dwilewicz, która prowadzi dla studentów zajęcia z retoryki. Pomysł był bardzo trafny, a dowodem na to jest fakt, że wpisał się już do kalendarza wydarzeń kulturalnych społeczności polskiej na Litwie. Pomysł od samego początku wsparła Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Wilnie. W Polsce tego typu zmagania są bardzo popularne, na Litwie natomiast wśród społeczności polskiej w tej kwestii była luka. Na szczęście - to już czas przeszły.  

Porównując dotychczasowe konkursy, organizatorzy podkreślają, że uczestnicy są coraz lepiej przygotowani, przedstawiają też coraz ciekawsze teksty. "Początkowo dominowały dość ogólne tematy, w których przeważały powszechnie znane informacje. Obecnie coraz częściej uczestnicy sięgają po tematy bardziej szczegółowe, starają się też ująć je w interesującym aspekcie, co znajduje odbicie już w niebanalnym sformułowaniu tematu" - mówi doc. dr Irena Masojć.  

Od trzech lat w ramach przygotowań do konkursu organizowane są warsztaty krasomówcze (w ostatnich dwóch latach dzięki wsparciu finansowemu Związku Polaków na Litwie), które prowadzą B. Dwilewicz i I. Masojć. Celem warsztatów jest teoretyczne i praktyczne przygotowanie do uczestnictwa w konkursie. "Mówimy o kompozycji przemówienia, czyli o kwestiach związanych z tytułem, wstępem, podstawową częścią przemówienia, zakończeniem. Niemało miejsca poświęcamy językowi przemówienia, a więc zwracamy uwagę na poprawność językową, dobór środków stylistycznych (np. porównań, przenośni, epitetów, powtórzeń, pytań retorycznych), które zwiększają obrazowość tekstu. Mówimy również o właściwym przestankowaniu, akcentach logicznych, odpowiednim tempie mówienia, modulacji głosu, a także o elementach pozawerbalnych, takich jak gesty, mimika, kontakt wzrokowy ze słuchaczem" - wyjaśnia B. Dwilewicz.

"Należy pamiętać, że przemówienie jest tekstem wygłaszanym. Niektórzy uczestnicy, którzy przygotowali bardzo ciekawe teksty, sporo stracili na tym, że nie mówili z pamięci, a korzystali z notatek" - dodaje I. Masojć, podkreślając, że dla wielu uczestników konkurs jest nie tylko sprawdzianem umiejętności przemawiania. "Przygotowywanie i wygłaszanie tekstu ujawnia często inne ich zdolności. Jest niewątpliwe, że zdobywczyni I miejsca Dorota Sokołowska, która opowiadała o mieszkającym w wileńskim okresie swego życia na Śnipiszkach żydowskim pisarzu Abrahamie Suckewerze, ma również potencjał aktorski, a Sebastian Salwiński - autor tekstu o kalendarzach wileńskich - umiejętności naukowego opracowania tematu" - zaznacza. 

Od kilku lat eliminacje konkursowe odbywają się w dwu grupach wiekowych: 16-24 i powyżej 25. Niestety, w tym roku nie było podziału na grupy, ponieważ wpłynęło zaledwie parę zgłoszeń od osób powyżej 25 lat, co bardzo martwi organizatorów.

"Nadal jednak żyjemy nadzieją, że w następnych konkursach krasomówczych będą uczestniczyć znani politycy, nauczyciele, dziennikarze, działacze społeczni, którzy na co dzień muszą «siłą wymowy utrzymywać tłum ludzki na wodzy» (Cycero). Cieszy nas ogromnie, że w konkursie krasomówczym chętnie biorą udział uczniowie, co świadczy o zainteresowaniach młodzieży sztuką żywego słowa i to właśnie jest budujące" - mówi B. Dwilewicz.

"Co roku w naszym konkursie biorą udział uczniowie Gimnazjum im. Jana Pawła II oraz Gimnazjum im. Józefa Ignacego Kraszewskiego w Wilnie. Nauczycielka języka polskiego Anna Jasińska corocznie przygotowuje po 2-3 uczestników, za co została wyróżniona w tej jubileuszowej edycji dyplomem i nagrodą. Zależy nam jednak na tym, żeby do konkursu przekonały się coraz szersze kręgi naszej społeczności" - wtóruje I. Masojć.

Wśród laureatów tegorocznego konkursu krasomówczego znaleźli się również: Paweł Czetyrkowski (II miejsce), Marieta Mikulewicz (II miejsce), Karolina Bogdziewicz (III miejsce), Waldemar Jackiewicz (III miejsce) i Sebastian Salwiński (III miejsce).  

"Wszyscy uczestnicy tegorocznych zmagań krasomówczych zgodnie z zasadami retoryki potrafili: docere (uczyć), delectare (zachwycać) i movere (wzruszać)" - podsumowała tegoroczny konkurs jego pomysłodawczyni Barbara Dwilewicz.

 Na podstawie: inf. wł.