Dzieci to lubią: "Pamiętnik Czachy"

Joanna Jagiełło znana jest młodzieży przede wszystkim z książek "Kawa z kardamonem" i "Czekolada z chili", a młodszym czytelnikom z pozycji "Oko w oko z diplodokiem". W swoich książkach pisarka przedstawia realistyczny obraz współczesnego, młodego pokolenia. Pisze o tym, co dla młodych ludzi jest ważne, jakimi wartościami kierują się w życiu oraz o czym marzą. Jej najnowsza książka "Pamiętnik Czachy" należy do serii wydawniczej "To Lubię z kotem", która skierowana jest do dzieci potrafiących już samodzielnie czytać i poszukujących historii o ciekawych, niestandardowych rówieśnikach. A do takich z pewnością należy Czacha!

Amelia Parch, bo tak naprawdę nazywa się bohaterka książki, ma niespełna 10 lat i głowę pełną szalonych pomysłów. Dziewczynka nie ma w życiu łatwo. O nie! Bo co to za nazwisko – Parch? I imię jakieś nie takie… Dlatego woli, żeby wszyscy zwracali się do niej po prostu Czacha (na pamiątkę przygody z dzieciństwa). Dom i rodzina też są nietypowe. Jej rodzice jakiś czas temu się rozwiedli i teraz dziewczynka dzieli swój czas pomiędzy dwa domy. Kilka dni w tygodniu mieszka z mamą i starszą siostrą Helgą, której głównym zajęciem jest zmiana kolejnych narzeczonych, a resztę z tatą i jego przyjaciółką. W sumie to z tego układu wszyscy są zadowoleni. Czacha musi tylko spakować plecak tak, by w szkole nie narobić sobie zaległości i pamiętać, gdzie ma być bardziej grzeczna i co u kogo jest dozwolone, a co nie. Książka nie jest bynajmniej pochwałą rozwodów i tzw. rodzin patchworkowych."Dziennik Czachy" jest na wskroś współczesny i realistyczny. Małżeństwa się rozstają, tak bywa, i chodzi raczej o to, by tak zorganizować dalsze życie, by dzieci jak najmniej przy tym ucierpiały. Mama Czachy nie siedzi w domu i nie czeka jedynie na alimenty. Zarabia, robi karierę, szuka partnera. Czasem można nawet odnieść wrażenie, że wraz ze starszą córką Helgą biorą udział w jakiś zawodach… Tata Czachy to nieco "zakręcony" nauczyciel matematyki i czasem trudno zrozumieć co widzi w nim taka sympatyczna Marta… W tym nieco zagmatwanym układzie dziewczynka czuje się… szczęśliwa.

W pamiętniku zapisuje swoje liczne przygody i przemyślenia. Poznajemy relację z wyjazdu z mamą i Helgą do Grecji, a potem z tatą i ciocią Martą na Mazury. Dowiadujemy się, co Czacha spakowała (a raczej czego nie spakowała!) do plecaka przed wyjazdem na obóz harcerski. Wszystko to opisane jest z dziecięcego punktu widzenia i okraszone sporą dawką humoru. Dziewczynka dzieli się z nami swoimi spostrzeżeniami dotyczącymi świata dorosłych, którzy często jej nie rozumieją i, co gorsza, nie chcą nawet słuchać jej wyjaśnień. Na szczęście autorce udało się uniknąć częstego w takich sytuacjach błędu. Nie ma tu zbędnego moralizatorstwa i wkładania w usta dziewczynki właściwych raczej dorosłym stwierdzeń. Nie ma tu idealnych dzieci i tym bardziej idealnych dorosłych. Każdy popełnia błędy. Jak w życiu. Po prostu.

Czacha ma tylko jedno marzenie, które niestety nie może się spełnić. Bardzo, ale to bardzo chciałaby mieć psa! Ma nawet całą listę potencjalnych imion swojej wymarzonej suczki. Niestety, mama jest nieugięta i wykręca się małym mieszkaniem, brakiem czasu, alergią… Dziewczynka jednak nie traci nadziei, a w ramach protestu wychodzi czasem z odkurzaczem na podwórko. "Nie każdy może mieć psa. Niektórzy zasługują tylko na stary odkurzacz" - tłumaczy ze smutną miną napotkanej sąsiadce. Jak myślicie, dopnie swego? Odpowiedź w książce. Podobno Amelia swoimi zapiskami powoli zapełnia kolejny pamiętnik. Zapowiada się ciekawa seria!

"Pamiętnik Czachy"
Tekst i ilustracje: Joanna Jegiełło
Wiek: 7+
Wydawnictwo: Literatura