Janina Strużanowska odznaczona Krzyżem za Ratowanie Ginących
Wilnoteka.lt, 26 września 2016, 15:38
Fot. Archiwum Polskiego Studia Teatralnego w Wilnie
Janina Strużanowska - lekarz, założycielka i wieloletnia kierownik Polskiego Zespołu Dramatycznego przy Klubie Pracowników Łączności w Wilnie (obecnie - Polskie Studio Teatralne w Wilnie) pośmiertnie została uhonorowana Krzyżem za Ratowanie Ginących. Dekret z okazji Dnia Pamięci Ofiar Ludobójstwa Żydów na Litwie, w poniedziałek, 26 września, podpisała prezydent Dalia Grybauskaitė. J. Strużanowska w 1943 r. tuż przed likwidacją getta w swoim domu ukrywała 18-letnią Żydówkę Helenę Kac i jej siostrę. Ukrywała też inną kobietę narodowości żydowskiej, prawniczkę, która przedstawiała się jako Werykowska. Oficjalna ceremonia uhonorowania prawie 50 osób - w przeważającej części pośmiertnie - odbędzie we środę, 28 września, w Pałacu Prezydenckim.
Po kapitulacji Warszawy jednostka męża wycofała się w stronę Lublina, gdzie Strużanowski został ranny. Na wiadomość o tym Janina Strużanowska wysłała dzieci do babci, do wsi Błusina, a sama udała się do Warszawy. Z okupowanej Warszawy powróciła do Wilna. Zaczęła pracować w Komitecie Pomocy Uchodźcom. W latach 1940-1941 pracowała na Stacji Dezynfekcyjnej mieszczącej się wówczas w pobliżu kościoła śś. Piotra i Pawła.
Podczas okupacji niemieckiej rodzina Strużanowskich mieszkała już w domu przy ul. Žuvedrų. Tutaj, na prośbę księdza Leona Puchaty, Strużanowska w 1943 r., przed likwidacją getta, ukrywała 18-letnią Żydówkę Helenę Kac i jej siostrę, ukrywała też inną kobietę narodowości żydowskiej, prawniczkę, która przedstawiała się jako Werykowska. W lipcu 1944 r. Wilno opanowała Armia Czerwona. Wówczas z dzielnicy Zwierzyniec do posesji Strużanowskiej przy ul. Žuvedrų przeniesiony został szpital partyzancki, w którym leczono akowców rannych podczas operacji "Ostra Brama". Od 1945 r. Strużanowska pracowała w Republikańskiej Poradni Przeciwgruźlicznej jako kierowniczka laboratorium. W 1953 r. została aresztowana. Oskarżono ją, że słucha radia z Londynu i przekazuje usłyszane wiadomości innym osobom. W domu przeprowadzono rewizję. Zabrano książki, listy od męża i jego brata, który był w Armii Andersa.
W latach 60. rozpoczął się nowy etap w działalności Janiny Strużanowskiej. 13 lutego 1961 r. ona, jak też Janina Pieniążkowa, Jerzy Orda i inni reprezentanci inteligencji wileńskiej, założyli pierwszy po wojnie amatorski Polski Zespół Dramatyczny przy Wileńskim Klubie Pracowników Łączności. Od 1965 r. artyści amatorzy przeszli pod opiekę Klubu Pracowników Medycyny w Wilnie. Za życia Strużanowska doczekała się jedynego wyróżnienia - Odznaki "Zasłużony dla Kultury Polskiej". Zmarła 26 stycznia 1984 r. Pochowana została na Cmentarzu Antokolskim przy kościele śś. Piotra i Pawła w Wilnie.
Na podstawie: Inf. wł, president.lt