Nikt nie chce pałacu w Landwarowie

Pałac w Landwarowie o powierzchni 1,9 tys. metrów kwadratowych po raz pierwszy komornik wystawił na aukcję w końcu 2014 r. Nabywcy przysługiwałoby również prawo dzierżawy na okres 99 lat działki ziemi z parkiem o powierzchni 2,6 ha. Wartość posiadłości została oszacowana na kwotę 1,2 mln euro, natomiast wyznaczona przez komornika cena wynosiła 940 tys. euro. Licytacja nie odbyła się, gdyż nie zgłosił się nikt chętny do nabycia posiadłości. Potem były kolejne aukcje i coraz niższa cena: 720 tys. euro, 695 tys. euro. 

Neogotycki pałac Tyszkiewiczów w Landwarowie został zbudowany w XIX wieku. Był uważany za jeden z najpiękniejszych na Litwie. Rezydencję otaczał rozległy park zaprojektowany przez słynnego architekta krajobrazu Édouarda André. Władze sowieckie majątek znacjonalizowały, w pałacu najpierw przechowywano zboże, następnie mieściła się fabryka dywanów. W 2007 r. nabył go Laimutis Pinkevičius, wówczas prezes spółki Ranga Group. Nowy właściciel zamierzał go odrestaurować, chciał tam nawet zamieszkać, potem powstał plan otwarcia w Landwarowie hotelu. Niestety Pinkevičius splajtował, popadł w długi, a o planach dotyczących Landwarowa zapomniał. Pałac w Landwarowie zaczął popadać w ruinę. Specjaliści w dziedzinie ochrony zabytków co jakiś czas wysyłali do właściciela pisma z żądaniem zabezpieczenia pałacu przed wandalami. W marcu 2014 r., po tym, gdy w pałacu wybuchł pożar, Laimutis Pinkevičius dostał karę grzywny. Bank SEB, w którym Pinkevičius jest zadłużony od paru lat podejmuje próby sprzedania pałacu - bezskutecznie.

Niszczejącym zabytkiem zainteresowali się politycy. W maju 2016 r. Landwarów na zaproszenie wicemarszałka litewskiego sejmu Jarosława Narkiewicza odwiedzili posłowie i specjaliści od ochrony zabytków. Narkiewicz powiedział wówczas Wilnotece, że losy dawnej chluby Landwarowa potoczyłyby się inaczej, gdyby pałac został zwrócony prawowitemu właścicielowi. Niestety Eugeniusz Stanisław Tyszkiewicz, ostatni właściciel Landwarowa, nie miał litewskiego obywatelstwa, co uniemożliwiało odzyskanie posiadłości. Zdaniem Narkiewicza, w sytuacji, gdy zabytek jest własnością prywatną, a nowy właściciel o niego nie dba, państwo powinno znaleźć mechanizmy, jak go chronić i restaurować. Podobnego zdania byli również inni członkowie sejmowego Komitetu Oświaty, Nauki i Kultury. Niestety konkretnych rozwiązań nadal nie ma. 

Na podstawie: BNS, inf.wł.