Pielgrzymowanie do Ostrej Bramy daje dobre owoce

Jako organizatorzy uważamy, że tegoroczna pielgrzymka była udana. Świadectwa uczestników są dowodem działania Bożej Miłości podczas tego czasu rekolekcji w drodze - bo przecież pielgrzymkę też tak można nazwać. Temat, który wybraliśmy jako hasło tegorocznej pielgrzymki, "Powołani kochać", był i pozostaje aktualny w naszym życiu codziennym. W tym czasie doświadczyliśmy ogromnej miłości Pana Boga i otwartości ze strony ludzi, którzy spotykali nas na pielgrzymim szlaku.

Podsumowując ten święty czas, dany nam przez Boga, pragniemy złożyć podziękowania przede wszystkim naszemu Bogu Wszechmogącemu w Trójcy Jedynemu i Matce Bożej, która nam towarzyszyła. Słowa podziękowania kierujemy również w stronę wszystkich, którzy pomogli zorganizować tę jubileuszową pielgrzymkę. Dziękujemy braciom-kapłanom, którzy pomogli w organizowaniu, a także siostrom zakonnym, które jak kwiaty, upiększały naszą modlitwę i pomagały w poszukiwaniu powołania. Bóg zapłać księżom, którzy, na ile pozwalały im obowiązki, dołączali się do pielgrzymów i towarzyszyli czy to poprzez głoszenie nauk i konferencji, czy to poprzez słuchanie spowiedzi. W sposób szczególny dziękujemy ks. Józefowi Aszkiełowiczowi, który przewodniczył mszy św. w Kaplicy Ostrobramskiej na zakończenie pielgrzymki, a który przed 25 laty zapoczątkował wraz z ks. Mirosławem Balcewiczem Pielgrzymkę Miłosierdzia z Ejszyszek do Ostrej Bramy.

Dziękujemy w sposób szczególny Pielgrzymom, którzy wyruszyli na wspólny szlak modlitwy. Bez Was, Drodzy Pielgrzymi, nie byłoby tak pięknego przedsięwzięcia. Dziękujemy Wam za Wasze świadectwo wiary, za waszą odwagę i rozmodlenie.

Dziękujemy także władzy samorządów solecznickiego i wileńskiego za pomoc w organizowaniu i bycie z nami. Bóg zapłać proboszczom parafii, przez które pielgrzymowaliśmy i ludzi, którzy nas spotykali. Nadal będziemy za was modlić się, a także prosimy i Was o modlitwę za nas.

Dziękujemy scholi "Randeo Anima" z Podbrzezia, za prowadzanie śpiewów i zespołowi "Stella Spei" za prowadzanie modlitwy Uwielbienia Boga w kościele turgielskim.

Pielgrzymka, to tak jak życie ludzkie. Na szlaku człowiek spotyka także trudności i różnego rodzaju problemy, bo jesteśmy przecież ludźmi grzesznymi, nieraz zabieganymi i nie wszystko przewidującymi.

Choć człowiek współczesny jest przyzwyczajony do wygód, jednak każdy pielgrzym powinien się cieszyć z takich warunków, jakie spotyka. Czasem pielgrzym może być przemoczony po ulewie, czasem zmęczony, czasem może mieć tylko kawał podłogi do snu. W każdym bądź razie nie to jest najważniejsze. Najważniejszym na pielgrzymce jest modlitwa i pokuta.

Bóg zapłać mieszkańcom parafii ejszyskiej, solecznickiej, kamiońskiej, turgielskiej, rudomińskiej oraz Kolonii Wileńskiej, którzy z olbrzymią serdecznością spotykali nas na pielgrzymim szlaku, którzy wspólnie z nami modlili się podczas mszy św. w Ejszyszkach, Solecznikach i Turgielach, podczas Adoracji Najświętszego Sakramentu i Uwielbieniu Boga w Turgielach, podczas śpiewu Akatystu ku czci Matki Bożej w Rudominie. Bóg zapłać tym, którzy przyjmowali nas na nocleg. Cieszymy się, że coraz więcej wierzących mieszkańców Wileńszczyzny otwiera się na przyjęcie pielgrzymów do swoich domów. W sposób szczególny chciałbym podziękować dzieciom z Turgiel, które pomimo deszczu wyszły na spotkanie pielgrzymów i witały nas, rzucając pod nogi kwiaty, abyśmy mogli wejść do ich wsi jak po "dywanie".

Bóg zapłać dyrekcjom gimnazjów w Ejszyszkach, Solecznikach, Turgielach i Rudominie za udostępnienie pomieszczeń pielgrzymom, aby mogli się przespać i nabrać sił na kolejny dzień pielgrzymowania. W sposób szczególny dziękujemy dyrekcji Gimnazjum w Rudominie za nakarmienie pielgrzymów.

Bóg zapłać dziennikarzom, którzy informowali o przebiegu pielgrzymki. Tu chcielibyśmy zrobić tylko pewną korektę: po przeczytaniu artykułu, który się ukazał na portalu Wilnoteka w trakcie pielgrzymki i komentarzy do niego, pragniemy zrobić pewne sprostowanie co do zawartości tekstu. Nie jest prawdą, że pielgrzymi nie mieli dostępu do ubikacji i do wody. Mieli dostęp i do jednego, i do drugiego. O tym, że w szkole był remont, wiedzieliśmy i nie mieliśmy nic przeciw temu, aby pielgrzymi nocowali na korytarzu szkolnym, dlatego jesteśmy wdzięczni Pani dyrektor i społeczności Gimnazjum w Turgielach za przyjęcie pielgrzymów.

Dlaczego w artykule zostały zawarte błędne informacje? Trudno powiedzieć. Podejrzewamy, że po prostu nie została dokładnie sprawdzona rzeczywista sytuacja. Bardzo ubolewamy, że to spowodowało wiele kłótni, nieprawdziwych oskarżeń, krytyki i niepotrzebnego zamieszania, co pozostawiło po sobie pewien niesmak. Zachęcamy, abyśmy tę trudną sytuację polecili wszyscy wspólnie Bożemu Miłosierdziu i Opiece Matki Bożej Ostrobramskiej, ucząc się szacunku przebaczenia, miłości i współpracy ze sobą.

Dziękujemy wszystkim spotkanym ludziom i pragniemy przeprosić wszystkich, którzy poczuli się z jakiegokolwiek powodu urażeni. W sposób szczególny przepraszamy mieszkańców Turgiel, że nie daliśmy wam spać z powodu zabawy. Ale pielgrzymi są wam wdzięczni za waszą wyrozumiałość. W przyszłości postaramy się spokojnie pielgrzymować przez wasze okolice.

Życzymy wszystkim, aby miłość Boża i wiara chrześcijańska były więzią doskonałości i miłosierdzia jednych w stosunku do drugich.

Bóg zapłać jeszcze raz wszystkim, których Bóg postawił na naszej drodze. Niech Bóg Ojciec Wam błogosławi i strzeże, a Matka Boża wstawia się za wami u swego Syna Jezusa Chrystusa, niech Duch Święty nas wszystkich wspomaga i wspiera. Do zobaczenia na pielgrzymim szlaku za rok. Szczęść Boże!

ks. Marek Gładki
ks. Wiktor Kudriaszow

---

Od Redakcji

Niezwykle kontrowersyjny pozostaje zarzut, że "nie została dokładnie sprawdzona rzeczywista sytuacja". Nie spędziliśmy jednak w szkole całej nocy dochodząc, kto, o której i na którym piętrze otworzy ubikację. Trudno też oczekiwać, że dla pielgrzymów dyrekcja szkoły uruchomi kotłownię w środku lipca. Niech Bóg i sami pielgrzymi rozsądzą, co w tym artykule było nieprawdą! Pozostaje jednak ogromna nadzieja, że przyczyni się on do lepszej organizacji oraz większej troski o pielgrzymów w kolejnych edycjach tej, jakże wspaniałej i potrzebnej, Pielgrzymki Miłosierdzia. Że będzie nadal umacniała naszą wiarę w Boga i Bliźniego oraz prawdziwą miłość i szacunek, które otworzą nawet wyremontowane sale dla każdego pątnika wszystkich pielgrzymek, przemierzających Wileńszczyznę...