Pomnik Sergiusza Piaseckiego w Rakowie na Białorusi


Sergiusz Piasecki, fot. wikipedia.com
Pasjonujący się twórczością Sergiusza Piaseckiego postanowili upamiętnić autora „Kochanka Wielkiej Niedźwiedzicy“ i „Człowieka przemienionego w wilka“, wznosząc pomnik pisarza w jego rodzinnych stronach, w Rakowie na Białorusi. W 2014 roku przypada 50. rocznica jego śmierci.
Komitet budowy pomnika stanowią miłośnicy historii i twórczości Sergiusza Piaseckiego z Polski i Białorusi: prof. Mikołaj Iwanow (Uniwersytet w Opolu, Fundacja „Za wolność Waszą i Naszą”), prof. Zdzisław Julian Winnicki (Uniwersytet Wrocławski), Feliks Januszkiewicz (Raków, Białoruś), prof. Ryszard Demel (Tencarola, Włochy), prof. inż. Władysław Tomaszewicz (Politechnika Gdańska), dr Krzysztof Polechoński (Uniwersytet Wrocławski), Marek Bućko (Fundacja Wolność i Demokracja, portal Kresy24.pl), prof. Zbigniew Makarewicz (Akademia Sztuk Pięknych, Wrocław), Andrzej Kołodziej (Gdynia). 

Pomnik stanie w Rakowie, miejscu szczególnie związanym z życiorysem i niezwykłymi losami Sergiusza Piaseckiego, który w swej twórczości rozsławił na cały świat to miasteczko na pograniczu Nowogródczyzny i Mińszczyzny. Miejsce pod pomnik ofiarowała rodzina Januszkiewiczów na swej prywatnej posesji w Rakowie, obok prowadzonego przez nich Muzeum Januszkiewiczów i Pracowni Plastycznej.

Inicjatorzy upamiętnienia postaci Sergiusza Piaseckiego zapowiadają, że wzniesienie pomnika będzie początkiem przywracania pamięci o nim w jego stronach rodzinnych, organizowania merytorycznych konferencji naukowych i popularyzatorskich, promowania Rakowa jako kresowego miasteczka o wielkiej historii, związanej także z działalnością innego wielkiego rakowianina, historiozofa, rektora Uniwersytetu Wileńskiego, prof. Mariana Zdziechowskiego, który w swoim dworze zorganizował miejsce spotkań, nazwane później Akademią Rakowską. Pomnik ma uczynić z Rakowa atrakcyjne miejsce intelektualnych spotkań białorusko-polskich.

Sergiusz Piasecki urodził się 1 kwietnia 1901 roku. Jako młody chłopak obracał się w środowisku drobnych złodziei i włamywaczy. W niepodległej Polsce pracował dla wywiadu RP, nie porzucając jednocześnie działalności kryminalnej. Szybko wpadł też w nałóg narkotyczny, co pociągnęło za sobą kolejne napady rozbójnicze w celu zdobycia pieniędzy na zakup kokainy. Takie życie musiało doprowadzić go do więzienia. Tak też się stało, Piasecki odsiadywał około 2 lat. Za kratami przeszedł metamorfozę, zaczął pisać książki. W 1937 roku prezydent RP, Ignacy Mościcki, ułaskawił Sergiusza Piaseckiego. W czasie II wojny światowej Piasecki działał w AK. Po wojnie wyjechał z Polski. Najpierw pojechał do Włoch. Ostatecznie osiedlił się w Anglii. Zmarł 12 września 1964 roku. Był jednym z najbardziej poczytnych autorów, jego książki („Trylogia złodziejska“: „Jabłuszko“, „Spojrzę ja w okno...“, „Nikt nie da nam zbawienia...“, „Zapiski oficera Armii Czerwonej“, „Bogom nocy równi“) cieszyły się popularnością wśród czytelników, były cenione przez krytyków literackich, wydawcom przynosiły spory dochód. W czasach PRL książki Sergiusza Piaseckiego, który był nieprzejednanym krytykiem komunizmu, były objęte cenzurą.

Na podstawie: znadniemna.pl, Kresy24.pl