W Wilnie pamiętano o 75. rocznicy utworzenia Armii Krajowej

W 75. rocznicę utworzenia AK członkowie Wileńskiej Młodzieży Patriotycznej zapalili znicze na grobach żołnierzy AK na cmentarzach w Kalwarii Wileńskiej oraz Kolonii Wileńskiej i na Rossie. 

Po południu specjalna uroczystość z udziałem kombatantów, sympatyków Klubu Weteranów AK, polskich dyplomatów i młodzieży odbyła się w Domu Kultury Polskiej w Wilnie. Przypomniane zostały fakty historyczne związane z działalnością AK na Wileńszczyźnie. Patriotyczne piosenki wykonał bard Wiktor Dulko.

Ambasada RP na Litwie i Wileńska Młodzież Patriotyczna są również organizatorami obchodów Narodowego Dnia Żołnierzy Wyklętych, który przypada 1 marca. Jednym z najważniejszych wydarzeń będzie Bieg Pamięci Żołnierzy Wyklętych "Tropem Wilczym", który odbędzie się 26 lutego w Zakrecie. Tego samego dnia bieg odbędzie się w 240 miastach Polski oraz poza jej granicami. W ramach projektu odbędzie się tradycyjny bieg na 1963 metry (odwołanie do roku, w którym zginął ostatni Żołnierz Wyklęty - Józef Franczak ps. "Lalek") wspólny dla wszystkich miast. Wileński bieg będzie dedykowany Sergiuszowi Kościałkowskiemu - ostatniemu wileńskiemu Żołnierzowi Niezłomnemu. 1 marca na jego grobie na wileńskiej Rossie złożone zostaną kwiaty i zapalone znicze. Hołd żołnierzom AK złożony zostanie również w Ejszyszkach, na symbolicznym grobie legendarnego przywódcy AK por. Jana Borysewicza, pseud. "Krysia".

W Wilnie i na Wileńszczyźnie jest około 50 miejsc pamięci narodowej związanych z działalnością AK: miejsc potyczek, stoczonych bitew, pochówku żołnierzy AK. Komendantem Okręgu Wileńskiego AK był ppłk Aleksander Krzyżanowski "Wilk". W szczytowym okresie do AK należało ok. 10 tys. żołnierzy. Oddziały AK przeprowadziły kilkaset akcji, a najważniejszą i największą była operacja "Ostra Brama", mająca na celu samodzielne wyzwolenie Wilna przed wejściem Armii Czerwonej. 

14 lutego 2017 r. przypada 75. rocznica utworzenia AK, która powstała w wyniku przekształcenia Związku Walki Zbrojnej. W jej skład weszło około 200 organizacji wojskowych, zarówno spod okupacji niemieckiej, jak i sowieckiej. Decyzja o powstaniu AK była podyktowana koniecznością scalenia polskich konspiracyjnych oddziałów zbrojnych i podporządkowania ich rządowi RP w Londynie, któremu podlegały Siły Zbrojne RP. W zamierzeniach rządu miała być organizacją ogólnonarodową, ponadpartyjną, a jej Komendant Główny jedynym, upełnomocnionym przez rząd dowódcą krajowej siły zbrojnej. Głównym zadaniem AK było prowadzenie walki o odzyskanie niepodległości przez organizowanie i prowadzenie samoobrony i przygotowanie armii podziemnej na okres powstania, które miało wybuchnąć na ziemiach polskich w okresie militarnego załamania Niemiec.

Na początku 1944 roku Komendzie Głównej AK podlegały cztery obszary i osiem samodzielnych okręgów. Liczba zaprzysiężonych żołnierzy AK wynosiła na początku 1942 roku ok. 100 tys., zaś w lecie 1944 roku już ok. 380 tys. Kulminacją wysiłku zbrojnego AK było Powstanie Warszawskie, które wybuchło 1 sierpnia 1944 r. Po jego klęsce jednostki AK na terenach zajętych przez Armię Czerwoną zostały zdemobilizowane. 19 stycznia 1945 roku Komendant Główny gen. Okulicki wydał rozkaz o rozwiązaniu AK. Straty AK wyniosły ok. 100 tys. poległych i zamordowanych żołnierzy, ok. 50 tys. zostało wywiezionych do ZSRS i uwięzionych.

Po wojnie żołnierze AK byli prześladowani przez władze komunistyczne, zwłaszcza w okresie stalinizmu, wielu z nich skazano na karę śmierci lub wieloletniego więzienia.

Na podstawie: akwilno.pl, PAP, inf.wł.