Wielki Piątek w Kalwarii Wileńskiej

Kalwaria Wileńska to malowniczo położone miejsce znajdujące się obecnie w granicach Wilna. Dróżki kalwaryjskie, chętnie odwiedzane przez tych, którzy chcą odprawić drogę krzyżową lub po prostu szukają spokoju, latem są zwykle pełne ludzi. Tradycyjnie droga krzyżowa jest tu odprawiana w nieco nietypowym okresie - od maja do września. 


Jak wszystkie sanktuaria pasyjne Kalwaria Wileńska jest pełna pątników także w Wielki Piątek. W tym roku, pomimo nie najlepszej pogody, od rana miejsce to odwiedzały grupy z różnych parafii. Nie jest to krótka droga krzyżowa - obejście całej kalwarii zajmuje ok. 3 godzin.

Kalwaria Wileńska jest miejscem pielgrzymek wiernych od XVII w. Wówczas to, dziękując Bogu za zwycięstwo nad rosyjskim wojskiem, postanowiono urządzić w Werkach Kalwarię na wzór wielu innych powstających wówczas w Rzeczypospolitej. Otaczające Werki wzgórza, nazwane górami Golgoty, Marii, Syjonu i Oliwną oraz strumień, przypominający płynący przez Jerozolimę Cedron, tworzą scenerię, które doskonale nadaje się na sanktuarium. Kalwarię tworzono jako dokładne odbicie Jerozolimy, aby pątnicy, którzy nie mogą odwiedzić Ziemi Świętej, powtórzyli ostatnią drogę Jezusa. 


Kalwaria Wileńska, jak większość miejsc kultu na terenach byłego ZSRR, naznaczona jest dramatyczną historią i barbarzyństwem okresu sowieckiego. W marcu 1963 r. wysadzono w powietrze kaplice, za wyjątkiem czterech, które stały w pobliżu kościoła. Zaniechano ich zniszczenia, gdyż od wstrząsów mógł runąć również kościół. W maju 1990 r., niedługo po odzyskaniu przez Litwę niepodległości, rozpoczęto prace nad odbudową kaplic Kalwarii Wileńskiej. Kalwarię odbudowano z prywatnych donacji i ze środków Funduszu Drogowego. W maju 2002 poświęcono wszystkie stacje Drogi Krzyżowej w Kalwarii Wileńskiej.


Na podst. inf. wł., poznajwilno.pl