Wrażenia wolontariusza EVS w szkole "Šilas"


Fot. efhr.eu
Europejska Fundacja Praw Człowieka (EFHR) ma zaszczyt podzielić się wrażeniami wspaniałego wolontariusza EVS!

  







Skąd dowiedziałeś się o EVS?
O EVS usłyszałem od mojego przyjaciela. Był wolontariuszem w Finlandii w projekcie związanym z uchodźcami. Więc kiedy skończyłem moje studia w Hiszpanii, pomyślałem, że to bardzo dobra okazja do zdobycia praktycznej wiedzy. Zacząłem szukać informacji na różnych stronach internetowych, na Facebooku i ostatecznie skontaktowałem się z organizacją w Hiszpanii, która wytłumaczyła mi cały proces rekrutacyjny.

Dlaczego zdecydowałeś się na Litwę i Europejską Fundację Praw Człowieka?

W rzeczywistości to Litwa i EFHR wybrały mnie. Szukałem projektu edukacyjnego, a moim głównym celem było znalezienie pracy jak najdalej od ojczyzny. To było związane z moim kierunkiem studiów. Jako geograf szukałem wielkiego szoku kulturowego i możliwości poznania więcej niż jednego kraju przez cały projekt.

Co najbardziej zapadło ci w pamięć?

Mam mnóstwo wspaniałych wspomnień, ale jeśli mam wybrać jedno to wybrałbym dzień kiedy w końcu zaadoptowałem się w rutynę pracy i całej Litwy. Znalezienie się w centrum i uczucie, że jesteś jego częścią jest najlepsze. W tym procesie muszę podkreślić pomoc mojego opiekuna i współpracujących ze mną ludzi – zrobili wszystko, bym czuł się jak najbardziej komfortowo.

Co było dla ciebie najgorszym momentem podczas projektu? Był w ogóle taki moment?

Najgorszym okresem był pierwszy miesiąc i wszystko co było związane z procesem adaptacji. Małe rzeczy takie jak pójście do supermarketu, naprawienie spodni, stało się naprawdę trudne, ale zawsze miałem wsparcie EFHR i mojego opiekuna.

Chciałbyś coś przekazać dla następnych wolontariuszy?

Tak, nie bójcie się prosić o pomoc, próbujcie poznać jak najwięcej ludzi spoza projektu. Między wolontariuszami zawsze są dobre emocje i zawsze próbowaliśmy sobie pomóc. I na sam koniec – żyj chwilą, ponieważ to wspaniałe doświadczenie.

Jakie są twoje przyszłe plany i projekty?

Chciałbym znaleźć pracę i kontynuować studia. Jeśli miałbym okazję to kontynuowałbym życie na Litwie, ponieważ mój projekt trwał tylko 6 miesięcy i chciałbym tu zostać na dłużej.

EFHR cieszy się, że każdego roku mamy motywowanych i żądnych wiedzy praktykantów z kraju oraz zagranicy!


EFHR
Materiał nadesłany. Publikacja bez skrótów i redakcji