O nas


Wirtualne miejsce spotkań nie tylko Polaków i nie tylko z Wileńszczyzny... Pierwszy na Litwie polski portal multimedialny WILNOTEKA.LT powstaje na podstawie doświadczeń i archiwów polskiego studia TV w Wilnie, które działa już od 13. lat. W ramach regularnej współpracy z Telewizją Litewską (LTV, polski tygodnik „Album Wileńskie” - „Vilniaus albumas”) i z Telewizją Polską (TVP, programy informacyjne AI oraz TVP Polonia i tygodnik „Wilnoteka”) na bieżąco obserwujemy życie społeczne, kulturalne, polityczne oraz gospodarcze Polaków na Litwie, ich codzienne radości i troski, osiągnięcia i problemy. Ulotność telewizyjnego przekazu i częste prośby widzów skłoniły nas do stworzenia własnego Okna w Światowej Sieci. Pozwoli to w jednym miejscu i w dość krótkim czasie udostępnić szerszej widowni realizowane przez nas materiały filmowe, ale nie tylko...
„Pan z Litwy, i po polsku? Nie pojmuję wcale, ja myślałem, że w Litwie to wszystko Moskale. O Litwie, dalibóg! Mniej wiem niż o Chinach...” – słowa kamerjunkra z mickiewiczowskich „Dziadów” okazały się piekielnie wieszcze.

Chcemy, by portal stał się nie tylko wideoteką, w której można obejrzeć bieżące relacje z życia litewskich Polaków, ale też miejscem wirtualnych spotkań, w którym można uzyskać najświeższe informacje, przeczytać ciekawe publikacje, poznać interesujących ludzi i wyrazić własną opinię.

Otwierając beta-wersję, czyli dopiero próbkę tego portalu, liczymy na to, że jego Użytkownicy staną się także Współtwórcami, że będą śledzili rozwój portalu i wpływali na jego ostateczny kształt. Już teraz jesteśmy wdzięczni za każde słowo Konstruktywnej Krytyki i Dobrej Rady.

Otwierając ten portal w 20. rocznicę odzyskania przez Litwę Niepodległości, stawiamy przede wszystkim na młode pokolenie PL.LT – Polaków na Litwie. Pokolenie, w którym obie tożsamości , zarówno polska, jak i litewska, zlały się w jednakowym stopniu, tworząc nową tożsamość, oryginalną i regionalną w europejskim znaczeniu. Tożsamość, która będzie się umacniała ponad podziałami i stereotypami, które dzieliły Polaków i Litwinów w poprzednim stuleciu, w poszanowaniu tradycji i łączącej nas przeszłości, w nadziei na realną wspólnotę nowej Unii. Jak bardzo się różnimy od rodaków z Macierzy i współobywateli w Ojczyźnie, czujemy w sercu, ale często nie potrafimy tego nazwać. Najlepiej czujemy się w gronie „samych swoich”, lecz czy jesteśmy świadomi tego, co nas łączy, poza polską szkołą, Kościołem czy rodziną? Co stanowi podstawę tożsamości PL.LT w czasach, gdy tradycyjne wartości się chwieją? Czy chodząc do niepolskiej szkoły, zakładając rodzinę z nie-Polakiem, wyjeżdżając do pracy w Irlandii, przestajemy być PL.LT? Czy też wstydząc się mówić po polsku z Polakami zza Niemna lub przechodząc na litewsko-rosyjski żargon, stajemy się tylko „tutejsi” (jak nam to próbuje wmówić określona propaganda): szary tłum bez własnej tożsamości i postawy, bez wartości i poglądów...
Oficjalne otwarcie i szerszą prezentację naszego portalu planujemy na 3 maja, a dopisek „beta” przy logo ma zniknąć 11 listopada – w ten sposób dookreślimy też własną tożsamość.

Pytani o poglądy i priorytety „Wilnoteki” odpowiadamy zwykle, że chcemy stworzyć portal wilnocentryczny, prezentujący polski punkt widzenia na Litwie. Nawet po 20. latach niepodległości głos litewskich Polaków wciąż jest słabo słyszalny zarówno w Warszawie, jak i w Wilnie. Czy uda się to zmienić? To zależy od tego, jaki wspólnie stworzymy portal. Liczymy na Was!

Redakcja portalu Wilnoteka.lt


Komentarze

#1 witam, poszukuję rodziny

witam, poszukuję rodziny kulikauskaite z Landwarowa (najprawdopodobniej). jest to rodzina mojego dziadka, Leopolda. mój dziadek Miał siostrę Julię oraz braci: Stanisława i Jana. rodzina mojego dziadka mieszkała w wysokim dworze (Aukštadvaris). po wojnie wszyscy poza moim dziadkiem zostali na litwie. mój dziadek osiedlił się w ornecie w Polsce. pozdrawiam

#2 Jeszcze raz proszę uprzejmie

Jeszcze raz proszę uprzejmie o przekazanie mego maila Panu redaktorowi Romualdowi Mieczkowskiemu. Chodziłoby mi o kilka szczegółowszych informacji do tekstu katalogu, który opracowuję.

Z poważaniem Bożena Szymonowa z Krakowa

#3 Szanowni Państwo, będę

Szanowni Państwo, będę zobowiązana, jeśli Państwo udostępnią mój mail Panu Romualdowi Mieczkowskiemu, którego poznaliśmy z mężem w galerii w 2001 r. Ponieważ przygotowuję tekst do katalogu wystawy fotograficznej nieżyjącego od 11 lat męża (do ekspozycji, która za kilka tygodni będzie otwarta), chciałabym uzyskać od Pana Romualda kilka informacji, potrzebnych do tekstu.
Mam nadzieję, że to nie będzie większy problem.
Życzę Wszystkim Państwu oraz Bliskim rozśpiewanej kolędami Wigilii oraz licznych błogosławieństw na Święta i cały Nowy Rok - Bożena Szymonowa

#4 pozdrawiam,jestem.cudze

pozdrawiam,jestem.cudze chwalicie swego nie znacie.

#5 Witam ! Urodziłam się w tym

Witam !
Urodziłam się w tym najpiękniejszym mieście i chociaż od 67 lat mieszkam w Polsce,dzięki internetowi
mogę być na bieżąco w Wilnie .Od lat 90-siątych co roku odwiedzałam moje miasto,ale teraz zdrowie
nie pozwala.Pozdrawiam wszystkich bardzo serdecznie.

#6 Wszystkich Polaków pozdrawia

Wszystkich Polaków pozdrawia portal SuperPolonia.info :-)

#7 Serdeczne pozdrowienia dla

Serdeczne pozdrowienia dla Pani Edytki i Pana Walentego z Dallas.

#8 Буду кідаць беларускія, таму

Буду кідаць беларускія, таму што Вільня старадаўняя беларуская сталіца

#9 Mam tylko nadzieje, ze tak

Mam tylko nadzieje, ze tak dobrze wygladajacy i powazany portal przestanie wysylac niezaintetesowanym spam.

#10 123123123

123123123

#11 Laba diena, Prasom daugiau

Laba diena,

Prasom daugiau man savo lenkisko laikrascio i pasto dezute nemesti. Nes esu lietuve ir nepageidauju rasti jokiu cia lenkisku sapaliojimu.

Dekui.

#12 Witam. Gratuluję. Będę.

Witam. Gratuluję. Będę. "Koroniarz" w pierwszym pokoleniu. Rodzice -oboje z Wileńszczyzny- II fala Rapatriacji. Cudzysłów z powodu miejsca mojego urodzenia na tzw. Ziemiach Odzyskanych. (Wczesńiejsze związki z Polską tych ziem są praktycznie żadne). Kilkanaście % rodziny zostało, w wiekszości, w Wilnie do dziś. Stąd i moje zainetresowanie ich losem w świetle polityki naszego "startegicznego" ( ?) sąsiada.

Jeden z moich tematów matuarlnych, jeszcze w PRL, może być uniwersalnym mottem również dla tego portalu;
Cytat z Asnyka: ..."Nie burzmy przeszłości ołtarzy choć byśmy mieli wspanialsze wznieść.! Na nich się jeszcze święty ogień żarzy ...." i drugi ..." Z młodymi przez życie iść. Po życie sięgać nowe. A nie w uwiędłych laurów liść z uporem stroić głowę"...

Pozdrawiam ;)
maur

Sposób wyświetlania komentarzy

Wybierz preferowany sposób wyświetlania odpowiedzi i kliknij "Zachowaj ustawienia", by wprowadzić zmiany.