Ostatnie dodane video

Do Wilna wraca 350-letnia Tora. Torę żydowskiej społeczności na Litwie postanowił przekazać brytyjski fotograf Judah Passow. Przez 56 lat rękopiśmienny zwój był przechowywany przez rodzinę J. Passowa. Wcześniej, w czasie II wojny światowej, Tora znajdowała się i była używana w wileńskim getcie. Po likwidacji getta Torę wywieziono z kraju. Unikalny zwój będzie znajdował się w wileńskiej Synagodze Chóralnej.

Takiej bogatej oferty imprez Troki dawno nie miały. Trwa „Lato w Trokach 2016“ - coroczne kilkudniowe święto miasta. Kolejny dzień zakończył się ferią świateł i muzyki. Teatralizowany spektakl ognia, świateł i muzyki "Ziemio, nie porzucaj nas" na zamku trockim wyglądał niezwykle imponująco.

W pierwszą niedzielę po Wielkanocy w Kościele katolickim obchodzone jest święto ku czci Bożego Miłosierdzia ustanowione przez papieża Jana Pawła II w 2000 roku, podczas kanonizacji św. Faustyny Kowalskiej. Szczególny wymiar święto to ma w Wilnie, nazywanym Betlejem Bożego Miłosierdzia, gdzie wszystko się właściwie zaczęło.

"Zapusty, podobnie jak Andrzejki, Dzień Dziecka, plenery artystyczne, są naszą tradycyjną imprezą. Cieszy frekwencja, że ludzie chętnie przychodzą na te imprezy - wejściówki na Zapusty rozeszły się w ciągu dwóch dni" - powiedział dyrektor Domu Kultury Polskiej w Wilnie Artur Ludkowski.

Oświata w wielu aspektach, drażliwa ostatnio kwestia polskich mediów na Litwie, wdrażanie w życie ustaleń polsko-litewskiego traktatu z 1994 roku, poszerzenie na Litwie obecności mediów z Macierzy, głównie polskich kanałów TV, przyciągnięcie młodzieży do polskiej działalności społecznej i wiele innych tematów podjęto w Domu Polskim na spotkaniu z Janem Dziedziczakiem, Sekretarzem Stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych RP. Wiceminister Dziedziczak przyjechal do Wilna specjalnie na posiedzenie Rady Związku Polaków na Litwie. Rozmowa z działaczami ZPL miała przebieg bardzo konkretny i rzeczowy. Podnoszone problemy, zgłaszane propozycje były znane, wiele z nich od lat czeka na rozwiązanie, pojawiły sie jednak kwestie nowe, a czasem nieoczekiwane. Podczas sobotniego spotkania dało się zauważyć jedną zasadniczą nowość: przedstawiciel polskiego rządu był doskonale zorientowany w sprawach litewskich Polaków. Może właśnie dlatego rozmowy miały przebieg bardzo sprawny i konkretny. Wiceminister Jan Dziedziczak przyznał, że od lat interesuje się tzw. sprawami litewskich Polaków, na ten temat przygotowywał nawet swoją pracę magisterską. Poza tym do Litwy ma stosunek sentymentalny: jego mama urodziła się na Litwie i dopiero w ramach tzw. eksrepatriacji w latach 50 ub. stulecia znalazła się w Polsce. Minister Dziedziczak po raz kolejny zapewnił, że zarówno dla niego, ale i dla całego obecnego rządu RP, kwestie Polaków na Wschodzie, w tym też na Litwie, pozostają sprawą priorytetową... Spotkanie w Domu Polskim, obecność ministra Dziedziczaka na posiedzeniu Rady Związku Polaków na Litwie, spotkała się z ogromnym zainteresowaniem litewskich Polaków. Próbując sprostać oczekiwaniom i zainteresowaniu wilnian, przygotowaliśmy obszerny (w zasadzie prawie pełny) zapis ostatniego spotkania w DKP.

Zwykle tylko w bajce coś może się zmienić w ciągu jednej nocy. Tamta noc do bajkowych nie należała. To było apogeum chaosu, determinacji i niezrozumiałych działań, zarówno ze strony Starego Reżimu, który ruszył do ostatniego ataku, przypominającego raczej drgawki agonii, jak i obrońców całkiem świeżej Niepodległości. Krew, która się wówczas przelała, można nazwać przypadkową - nie stoją za nią przykłady jakiegoś nadzwyczajnego bohaterstwa - ale czyż w statystyce dziejów nie rządzą przypadki? Początkowo gorzki smak tej krwi z każdym dniem nabierał jednak słodyczy zwycięstwa i już wkrótce wszyscy zaczęli rozumieć - tak smakuje Wolność! Właśnie krew nadała tamtej nocy wymiar legendy, ale też dokonała realnej, cudownej przemiany w całym kraju, całym społeczeństwie: 13 stycznia rano nic nie było już tak, jak wcześniej...

Dziecięco-Młodzieżowy Zespół "Sto Uśmiechów" z Gimnazjum im. A. Mickiewicza w Wilnie swoje 20 urodziny obchodził na kilka dni przed Bożym Narodzeniem, było więc gwiazdkowo, świątecznie i magicznie.

W pierwszym dniu naszej wędrówki śladami bł. ks. Michała Sopoćki, którymi oprowadza nas po Wilnie ks. Mariusz Marszałek, zatrzymamy się przy kościele św. Jerzego w Wilnie. Kościół obecnie jest zamknięty - aktualnie mieści się w nim magazyn książek Litewskiej Biblioteki Narodowej, ale przed wojną działało tu Wyższe Seminarium Duchowne.

Przed rokiem uczcił 85. urodziny. Historia Jego życia wypełniona była duchem patriotyzmu i polskości. Lata dzieciństwa i młodości - to realia wojenne, harcerstwo, konspiracja i walka u boku wileńskiej Armii Krajowej. Później - kilka lat łagrów w Workucie, które go nie złamały, ani nie zmusiły do opuszczenia ukochanego Wilna. Po powrocie - zespół "Wilia" i nowa działalność, którą wystawił sobie chyba największy z możliwych pomników: budowanie całej sieci dziecięcych zespołów ludowych przy szkołach polskich na Wileńszczyźnie. Potem była działalność w środowisku harcerskim i kombatanckim. Zawsze w pierwszym szeregu, bezkompromisowy i nieugięty.