Anna Pawiłowicz-Janczys: chcemy, aby to była grupa, która łączy polskich nauczycieli na Litwie
„Wpadłam na taki pomysł, że warto być na bieżąco i w jakiś sposób zapobiec takiemu chaosowi wokół tego, co się dzieje w mediach i też w samym szkolnictwie (…), że trzeba jednak nauczycieli pracujących na Wileńszczyźnie w szkołach polskich jakoś połączyć” – mówi w rozmowie z Wilnoteką Anna Pawłowicz-Janczys, wieloletnia nauczycielka, obecnie pracująca dla Narodowej Agencji Oświaty.
Grupę założyła 15 marca na Facebooku. Już pierwszego dnia dołączyło do niej 200 osób. Grupa cały czas się powiększa i obecnie liczy ponad 1100 członków. Każdy może do niej dołączyć, ponieważ jest otwarta. A. Pawiłowicz-Janczys zachęca, aby zapraszać do niej nauczycieli, logopedów, pedagogów specjalnych i socjalnych, szkolnych psychologów oraz wszystkich tych, którzy pracują w polskich szkołach na Litwie.
Na stronie członkowie grupy zamieszczają informacje i linki do materiałów i narzędzi, które mogą być przydatne podczas nauczania zdalnego. Moderatorki strony (oprócz A. Pawiłowicz-Janczys jest ich jeszcze kilka) segregują informacje wg przedmiotów, dzięki czemu łatwiej odnaleźć interesujące nas zagadnienia. Są tu także kategorie takie jak: matura, filmy, e-booki, edukacja specjalna czy lekcje online.
Informacje zamieszczane są nie tylko w języku polskim, ponieważ niektóre przydatne narzędzia do zdalnego nauczania dostępne są też w innych językach: po angielsku, litewsku i rosyjsku. Jak mówi A. Pawiłowicz-Janczys, „liczy się każdy pomysł”.
„Stawiamy na rozwój ciągły, aby to funkcjonowało nie tylko podczas kwarantanny. Chcemy, aby to była taka grupa, która łączy polskich nauczycieli na Wileńszczyźnie” – podkreśla pomysłodawczyni „Polskiej Szkoły Wirtualnej na Litwie”.
Jak dodaje, w obecnym systemie nie ma jednego narzędzia służącego do uczenia za pośrednictwem internetu. „Każdy nauczyciel chyba szuka teraz pomysłu uniwersalnego, jak to ma funkcjonować u niego w klasie wirtualnej. Mamy taki pomysł, aby stworzyć jeden uniwersalny system czy też znaleźć uniwersalne narzędzie, które by pasowało każdemu i które nie byłoby bardzo skomplikowane. Wiemy, że w świecie całego szkolnictwa czasami te narzędzia informacyjno-komunikacyjne są bardzo skomplikowane, więc tutaj chodzi o takie, które będzie bardzo łatwe w użytku” – mówi A. Pawiłowicz-Janczys.
W obecnych czasach narzędzi kształcenia zdalnego jest wiele. Najprostsze z nich to oczywiście wysyłanie na skrzynkę mailową materiałów i gotowych zestawów zadań do wypełnienia lub wykonania.
Nauczyciel może również kontaktować się z uczniami za pośrednictwem innych komunikatorów, takich jak Skype lub Messenger. Stworzona w ten sposób klasa online może równocześnie pracować nad zleconymi zadaniami.
Niektórzy pedagodzy wybierają wykłady i lekcje online dostępne na różnego rodzaju platformach internetowych.
A. Pawiłowicz-Janczys zwraca uwagę, że przy kształceniu zdalnym należy wziąć pod uwagę, czy uczeń jest gotowy do korzystania z danego narzędzia. O ile może się ono dobrze sprawdzać u uczniów starszych, w przypadku dzieci z klas początkowych może być wymagane wsparcie i zaangażowanie rodziców. Inny problem stanowi dostęp do potrzebnego sprzętu – komputera, czasem wyposażonego w kamerę wideo, mikrofon czy słuchawki, jak również umiejętność odpowiedzialnego posługiwania się nim.
Zdaniem pomysłodawczyni grupy „Polska Szkoła Wirtualna na Litwie” narzędzia do kształcenia online zebrane w czasie kwarantanny mogą być przydatne także w innych sytuacjach. „Załóżmy, że uczeń jest chory. (…) Nauczyciel mógłby na bieżąco wysyłać mu jakieś ćwiczenia, zadania czy nawet ucząc w klasie, mógłby podłączyć tego ucznia online, żeby on też mógł brać udział w lekcji” – przekonuje A. Pawiłowicz-Janczys.
Zdjęcia i montaż: Edwin Wasiukiewicz
