Diakoni stali próbą odpowiedzi na brak powołań na Łotwie


Na zdjęciu (w centrum): nowy diakon stały Jānis Radziņš, fot. facebook.com/diakonsDainis
Kościół na Łotwie ma nowego diakona stałego. Jānis Radziņš został wyświęcony w diecezji lipawskiej, czyli na terenie historycznej Kurlandii. Do tej pory diakoni stali posługiwali wyłącznie w archidiecezji ryskiej.








Brak powołań kapłańskich oraz współczesne wymogi ewangelizacji i życia kościelnego coraz wyraźniej wskazują jednak na potrzebę aktywizacji wiernych świeckich. Diakonat stały jest próbą odpowiedzi na te wyzwania.

Uroczystość odbyła się w minioną niedzielę, 28 czerwca, w kościele parafialnym pw. św. apostołów Piotra i Pawła w mieście Saldus, gdzie nowy diakon Jānis Radziņš od 20 lat aktywnie działa.

Jest on mężem i ojcem rodziny, pracuje w miejscowym technikum. Studiował też w Ryskim Instytucie Nauk Religijnych afiliowanym do Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego.

W ostatnich latach J. Radziņš był w swojej parafii kolejno lektorem i akolitą. Jak podkreślił bp Viktors Stulpins było to jakby poszukiwanie powołania w powołaniu, czego zwieńczeniem były właśnie święcenia diakonatu.

18 czerwca 1967 r. papież Paweł VI przywrócił w Kościele rzymskokatolickim posługę diakonatu stałego, ogłaszając w tym dniu motu proprio „Sacrum diaconatus ordinem” z ogólnymi normami przywrócenia tego kościelnego urzędu. Do tego czasu święcenia diakonatu otrzymywali jedynie bezżenni mężczyźni, kandydaci do stanu kapłańskiego.

Pierwszych pięciu żonatych mężczyzn wyświęcono na diakonów w 1968 r. w katedrze w Kolonii. Diakonat stały jest dziś integralną częścią Kościołów katolickich wszystkich kontynentów i odgrywa w nich znaczącą rolę, szczególnie w Ameryce Północnej i Europie Zachodniej. Obecnie na świecie posługuje ponad 45 tys. stałych diakonów w około 130 krajach. W Polsce posługę diakona wprowadzona została 20 czerwca 2001 r. podczas 313 zebrania plenarnego Konferencji Episkopatu Polski w Łowiczu. Diakonem stałym może zostać w Polsce:mężczyzna żonaty – w wieku minimum 35 lat, posiadający minimum 5-letni staż małżeński lub mężczyzna bezżenny – w wieku minimum 25 lat.

Diakon stały może sprawować wiele funkcji sakramentalnych i liturgicznych. Głosi wiernym Słowo Boże, ma również prawo do nauczania i napominania wiernych. Ponadto może udzielać chrztu, przechowywać i rozdawać Komunię św., asystować i błogosławić w imieniu Kościoła związki małżeńskie, a także przewodniczyć obrzędom żałobnym i pogrzebowym. W odróżnieniu od kapłana, nie może  jednak odprawiać mszy świętej i słuchać spowiedzi.



Na podstawie: vaticannews.va, facebook.com/diakonsDainis, pl. aleteia.org