grudzień
Światowy Dzień Snowboardu
Jan Nepomucen Potocki herbu Pilawa - polski pisarz tworzący w języku francuskim, podróżnik, polityk, historyk, etnograf, pierwszy archeolog polski, badacz starożytności słowiańskich. Urodził się 8 marca 1761 r. w Pikowie na Podolu. Pochodził z rodziny magnackiej. Opuścił Polskę, gdy miał siedem lat. Kształcił się w Lozannie i Genewie. Wiele podróżował po Europie i Azji. Odwiedził Turcję, Egipt, Holandię, Hiszpanię i Maroko, Dolną Saksonię i Kaukaz. Służył w armii austriackiej, walczył z berberyjskimi piratami na Morzu Śródziemnym. Po powrocie do Polski, dzięki koneksjom rodzinnym, został posłem na Sejm Czteroletni i działaczem obozu reform. We wrześniu 1788 r. założył Drukarnię Wolną, wydającą „Journal Hebdomadaire de la Diète” - tygodnik relacjonujący debaty sejmowe. Po przystąpieniu króla do Targowicy przeniósł się do Łańcuta, następnie - na dwór cara Aleksandra I. Stanął na czele poselstwa rosyjskiego wyprawionego do Chin. Od 1803 r. Potocki był członkiem warszawskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Tworzył powieści fantastyczno-filozoficzne głównie po francusku. Do największych dzieł należy zaliczyć „Rękopis znaleziony w Saragossie”. Oprócz tego powstało jeszcze około 30 innych utworów. Został odznaczony Orderem Orła Białego, Orderem Świętego Stanisława, a także uhonorowany rosyjskim Orderem Świętego Włodzimierza. Jan Potocki zmarł 23 grudnia 1815 r. w Uładówce koło Pikowa.
-- brak --