Międzynarodowy Dzień Zaginionych Dzieci


Fot. pixabay.com
25 maja każdego roku szczególnie pamiętamy o wszystkich zaginionych dzieciach. Przede wszystkim tych, których los do dziś nie jest znany i na które bliscy czekają od wielu miesięcy, bądź lat, jak również tych, które zostały odnalezione zbyt późno.





25 maja obchodzimy Międzynarodowy Dzień Zaginionych Dzieci. Dzień ten został wybrany ze względu na szokującą historię pochodzącą ze Stanów Zjednoczonych, kiedy 25 maja 1979 r. sześcioletni Etan Patz zniknął bez śladu, gdy szedł do szkoły, gdzieś zaledwie kilka przecznic od domu. 

Znikanie dzieci jest realnym, dynamicznym i narastającym problemem zarówno na Litwie, jak i w Unii Europejskiej, gdzie co każde 2 minuty zgłaszane jest zaginięcie dziecka. Każdego roku w Europie ginie około 250 000 dzieci. Według danych rejestru osób zaginionych na Litwie w 2019 r. zgłoszono 3612 przypadków zaginionych dzieci, co stanowiło ponad 77% wszystkich przypadków zaginiętych osób.  W 2020 r. do 30 kwietnia zarejestrowano 776 przypadków zaginionych dzieci, z których większość to dzieci, które uciekły z domów i placówek opiekuńczych. Dzieci, które uciekły są szczególnie narażone na przemoc i handel ludźmi.

Sytuacja zaginięcia dziecka jest bardzo trudnym przeżyciem dla całej rodziny. Małe dzieci giną nagle, co powoduje szok i często na początku bezradność rodziców, a u dziecka dezorientację i przerażenie. Przyczyn zaginięć jest wiele i każdy przypadek stanowi odrębną historię. Najczęstszym powodem zaginięć małych dzieci jest niewłaściwa opieka dorosłych, rzadziej przyczyną zaginięcia jest przestępstwo np. porwanie. Dziecko może zaginąć pozostawione samo na podwórku, podczas powrotu ze szkoły, może zgubić się na plaży lub podczas zakupów w supermarkecie. Ważne, aby nauczyć je prawidłowych zachowań tak, aby mogło unikać zagrożeń związanych z tą trudną sytuacją. W wielu przypadkach ostrożność i czujność rodziców lub opiekunów może uchronić dziecko przed zaginięciem, zwłaszcza te najmłodsze dzieci.

W tym celu należy przestrzegać kilku podstawowych zasad:
– uświadomić sobie, że to my, rodzice, jesteśmy odpowiedzialni za bezpieczeństwo naszych
dzieci i to my powinniśmy ich pilnować,
– nie pozostawiać dziecka w domu bez opieki osoby dorosłej,
– nie pozostawiać dziecka samego na podwórku,
– nauczyć dziecko zasady zachowania się wobec zaczepiającej je osoby dorosłej,
– nauczyć dziecko najwcześniej, jak to możliwe, nazwiska, adresu zamieszkania i telefonu
opiekuna,
– nauczyć dziecko, jak reagować w sytuacji zagubienia.

Na podstawie: BNS, itaka.org.pl, korsokolbuszowskie.pl