Niedziela Miłosierdzia Bożego
Słowo miłosierdzie pochodzi od łacińskiego "misericordia". Powstało z dwóch terminów: "miseria", który oznacza skrajny niedostatek, wołanie o litość i "cor", czyli serce. Miłosierdzie oznacza zatem ludzkie serce, które widząc ludzki niedostatek gotowe jest interweniować, aby nieść pomoc. Pojęcie "miłosierdzie" znane było już w Starym Testamencie. Pojawiało się jako doświadczenie poszczególnych osób, które znajdowały się w stanie winy lub doświadczały cierpienia.
Inspiracją dla ustanowienia Niedzieli Miłosierdzia Bożego były objawienia s. Faustyny Kowalskiej, w których w 1931 roku Jezus powiedział jej: "Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy była świętem Miłosierdzia". Słowa te zapisała w Dzienniczku znanym dziś na całym świecie.
Ważnym etapem rozwoju kultu Miłosierdzia Bożego była beatyfikacja s. Faustyny Kowalskiej 18 kwietnia 1993 roku w Rzymie. Siedem lat później, 30 kwietnia 2000 roku, papież Jan Paweł II kanonizował bł. s. Faustynę. Podkreślił wtedy, że "poprzez serce Chrystusa ukrzyżowanego Boże Miłosierdzie dociera do ludzi. (...) a rozlewa się na całą ludzkość poprzez zesłanie Ducha, który w Trójcy Świętej jest Osobą-Miłością".
W czasie kanonizacji papież ogłosił, że II Niedziela Wielkanocna od tej pory będzie nazywać się w całym Kościele "Niedzielą Miłosierdzia Bożego". Dekret w tej sprawie wydała 5 maja 2000 r. watykańska kongregacja ds. kultu Bożego i dyscypliny sakramentów.
Na podstawie: PAP, inf.wł.
