Senat RP ustanowił rok 2023 Rokiem Wisławy Szymborskiej
Za przyjęciem uchwały opowiedziało się 40 senatorów, 7 było przeciw, 8 wstrzymało się od głosu.
Uchwała wskazuje, że „Wisława Szymborska to jedna z najbardziej znanych polskich poetek, zarazem jedna z nielicznych polskich noblistek”. Podkreślono, że „jej twórczość spotyka się wciąż z żywym odbiorem zarówno w Polsce, jak i za granicą”.
„Urodzona 2 lipca 1923 r. w Prowencie (obecnie część Kórnika), od 1929 r. mieszkała w Krakowie. Bibliografia Szymborskiej – wraz z publikacjami listów, wydaniami specjalnymi jej utworów, wyborami wierszy, felietonami oraz innymi tekstami – liczy obecnie kilkadziesiąt pozycji. Za życia poetki ukazało się dwanaście tomów jej poezji. Pośmiertnie, w roku 2012, wydano niedokończony tom «Wystarczy», a dwa lata późnej «Czarną piosenkę», która miała być debiutem poetki. W 1996 r. Wisława Szymborska otrzymała literacką Nagrodę Nobla za – jak brzmiało uzasadnienie Akademii Szwedzkiej – «poezję, która z ironiczną precyzją pozwala historycznemu i biologicznemu kontekstowi wyjść na światło we fragmentach ludzkiej rzeczywistości». I dalej: «W Wisławie Szymborskiej Szwedzka Akademia chce uhonorować przedstawicielkę niezwykłej czystości i siły poetyckiego spojrzenia. Poezji jako odpowiedzi na życie, sposobu na życie, pracy nad słowem jako myślą i wrażliwością»” – przypomniano w uchwale.
Jak napisano, „Szymborska – poetka fascynuje czytelników na całym świecie, stała się ambasadorką polskiej kultury za granicą”.
„Jej wiersze zostały przetłumaczone na ponad czterdzieści języków. W Stanach Zjednoczonych wybór wierszy Noblistki, w przekładzie Stanisława Barańczaka i Clare Cavanagh, pt. «View with a Grain of Sand» rozszedł się w nakładzie stu dwudziestu tysięcy egzemplarzy. Niemniej popularna jest jej poezja tłumaczona na język niemiecki, w znakomitych przekładach Karla Dedeciusa, czy szwedzki, w tłumaczeniu Andersa Bodegårda. Szczególną popularnością Szymborska cieszyła się – i wciąż cieszy – we Włoszech, gdzie na spotkania z nią przychodziły setki czytelników, a młodzi Włosi traktują ją jako poetkę własnego pokolenia” – zwrócono uwagę.
Podkreślono, że Szymborska była także „mistrzynią felietonów, które ukazywały się w prasie literackiej i codziennej przez nieomal pół wieku”. „Pozostawiła spory dorobek translatorski. Przybliżyła polskim czytelnikom twórczość między innymi poetów francuskich, niemieckich, bułgarskich oraz hebrajskich” – dodano.
Szymborska zmarła 1 lutego 2012 r. w Krakowie, zostawiając w testamencie zapis o powołaniu fundacji jej imienia. „Od 2013 r. Fundacja Wisławy Szymborskiej przyznaje nagrodę imienia swojej patronki za tom poetycki wydany w języku polskim lub przełożony na język polski. W ramach funduszu zapomogowego fundacja udziela pomocy finansowej pisarzom i tłumaczom w trudnej sytuacji materialnej oraz przyznaje Nagrodę im. Adama Włodka młodym pisarzom, tłumaczom i literaturoznawcom. Mieszkanie, w którym poetka spędziła ostatnie piętnaście lat życia, decyzją zarządu fundacji, zostało przeznaczone na rezydencje literackie. Od roku 2019 z programów rezydencjalnych skorzystało blisko dwudziestu literatów” – podano w senackiej uchwale.
Oceniono, że „o doniosłości literackiego dorobku Wisławy Szymborskiej świadczą nie tylko nagrody, lecz także fakt, że Szymborska wciąż ma wierne grono czytelników w Polsce i za granicą”. „Inspiruje literaturoznawców, kulturoznawców, filozofów, krytyków sztuki, a także zwykłych czytelników, którzy znajdują w jej poezji odpowiedzi na najważniejsze pytania. Tematy, które poruszała w swojej poezji, wciąż są aktualne. Forma, jaką się posługiwała, ciągle zachwyca mistrzostwem” – napisano.
Senatorowie uznali, że „rok 2023 będzie nie tylko doskonałą okazją do pełniejszego zaprezentowania postaci Wisławy Szymborskiej oraz jej twórczości, a także do debaty na temat miejsca poetyckiego słowa we współczesnym świecie”.
„W uznaniu zasług w setną rocznicę urodzin poetki Senat Rzeczypospolitej Polskiej ustanawia rok 2023 Rokiem Wisławy Szymborskiej” – głosi uchwała.
Na podstawie: PAP
