Wilno uczciło pamięć powstańców warszawskich

Fot. wilnoteka.lt/Ewa Przychodzka

Na najwyższym wileńskim wzniesieniu – Górze Trzech Krzyży – 1 sierpnia zebrało się kilkadziesiąt osób. Zgodnie z sugestią Wileńskiej Młodzieży Patriotycznej (WMP) przybyli mieli ze sobą biało-czerwone flagi, opaski z symbolem AK i inne polskie atrybuty. Wilnianie skandowali „chwała i cześć bohaterom”, wspólnie modlili się i śpiewali. Hołd powstańcom oddali symboliczną minutą ciszy.

„Uczcić pamięć cywilów, którzy walczyli za wolność, (…) my jako młodzież dzisiaj możemy pamiętać o tych, którzy polegli 75 lat temu” – mówi w rozmowie z Wilnoteką przedstawicielka WMP Greta Bartosewicz.

W uroczystości wziął udział konsul RP Marcin Zieniewicz, który podziękował organizatorom za to, że przypominają o ważnej dla Polski rocznicy.

Młoda piosenkarka Ewa Szturo zaśpiewała kilka powstańczych piosenek.

Młodzież przybliżyła także historię Powstania Warszawskiego, o którym wiedza na Litwie nie jest powszechna. Mariola Bujnicka z Wileńskiej Młodzieży Patriotycznej podkreśla, że o tym wydarzeniu wciąż trudno dowiedzieć się z podręczników szkolnych czy podczas lekcji historii na Litwie. Dlatego uważa, że takie akcje są bardzo potrzebne.

„Przez takie różne apele, akcje i wydarzenia młodzież ma szansę poznać lepiej kulturę polską oraz historię” – powiedziała M. Bujnicka.

Organizatorzy podkreślili, że fakt, że Powstanie Warszawskie upamiętnia się również w Wilnie, ma swoje uzasadnienie. Było ono ostatnim etapem akcji „Burza”, w ramach której miesiąc wcześniej rozpoczęło się także powstanie wileńskie.

Powstanie Warszawskie było największą akcją zbrojną podziemia w okupowanej przez Niemców Europie. Planowane na kilka dni, trwało 63 dni. Jego militarnym celem było wyzwolenie polskiej stolicy spod niezwykle brutalnej niemieckiej okupacji, pod którą znajdowała się od września 1939 r.

Rozkaz o wybuchu powstania wydał 31 lipca 1944 r. dowódca AK gen. Tadeusz Komorowski „Bór”, uzyskując akceptację Delegata Rządu Jana S. Jankowskiego.

1 sierpnia 1944 r. o godzinie 17 (godzinie „W”) do walki w stolicy przystąpiło ok. 40-50 tys. powstańców. W czasie walk w Warszawie zginęło ok. 18 tys. powstańców, a 25 tys. zostało rannych. Poległo również ok. 3,5 tys. żołnierzy z Dywizji Kościuszkowskiej. Straty ludności cywilnej były ogromne i wynosiły ok. 180 tys. zabitych. Pozostałych przy życiu mieszkańców Warszawy, ok. 500 tys., wypędzono z miasta, które po powstaniu zostało niemal całkowicie zburzone.