grudzień
Międzynarodowy Dzień Lotnictwa Cywilnego
Marian Falski, pseudonim Rafał Praski - polski pedagog i działacz oświatowy, specjalista w dziedzinie ustroju i organizacji szkolnictwa. Urodził się 7 grudnia 1881 r. w miejscowości Nacz koło Nowogródka. Do szkoły uczęszczał w Mińsku od 1891 r. Studia podjął na Uniwersytecie Warszawskim - w Instytucie Politechnicznym, uzyskując stopień inżyniera. W 1907 r. wyjechał do Krakowa, gdzie początkowo pracował jako nauczyciel domowy. Następnie został asystentem prof. Władysława Heinricha na Uniwersytecie Jagiellońskim i pod jego kierunkiem ukończył pracę doktorską na temat psychologii czytania. W 1918 r. mimo propozycji objęcia katedry na Uniwersytecie Jagiellońskim wyjechał do Warszawy. W latach 1919-1939 pracował w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Był przeciwnikiem tzw. reformy jędrzejewiczowskiej, krytykował utrudniony dostęp młodzieży biednej do szkolnictwa średniego i wyższego. W 1931 r. pracował jako ekspert w Lidze Narodów ds. Reorganizacji Oświaty w Chinach. Od 1954 r. objął profesurę w Polskiej Akademii Nauk, a od 1958 r. został kierownikiem Pracowni Ustroju i Organizacji Oświaty PAN. W 1964 r. podpisał wraz z Antonim Słonimskim List 34 przeciwko cenzurze i ograniczeniu dostępu do kultury. Marian Falski znany jest jako autor najpopularniejszego polskiego elementarza XX w. wydanego pod tytułem: Nauka czytania i pisania wielokrotnie wznawianego. Praca ta była przejawem postępu metodycznego w nauce czytania i pisania. Marian Falski zmarł 8 października 1974 r. w Warszawie.