Michał Elwiro Andriolli - polski rysownik, ilustrator i malarz, przedstawiciel romantyzmu. Urodził się 2 listopada 1836 r. w Wilnie. Był synem rzeźbiarza, osiadłego w Wilnie kapitana wojsk napoleońskich pochodzenia włoskiego. W latach 1855-1858 studiował w Moskiewskiej Szkole Malarstwa i Rzeźby oraz w Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Sankt Petersburgu, a od 1861 r. w Akademii Świętego Łukasza w Rzymie. Andriolli brał udział w powstaniu styczniowym w oddziale Ludwika Narbutta. Po aresztowaniu w 1864 r. uciekł z więzienia i przedostał się do Londynu, a następnie do Paryża. Do kraju wrócił jako emisariusz Komitetu Emigracji Polskiej, w 1866 r. został aresztowany i zesłany do Wiatki w środkowej Rosji. Ułaskawiony w 1871 r. przyjechał do Warszawy, gdzie pracował jako ilustrator czasopism oraz utworów literackich A. Mickiewicza, J. Słowackiego, J. Kraszewskiego, E. Orzeszkowej. W latach 1883-1886 pracował w Paryżu dla Wydawnictwa Firmin-Didot, wykonując ilustracje m.in. do dzieł Szekspira i powieści J.F. Coopera. Malował również obrazy, m.in. dla kościołów w Kownie. Do 1880 r. Andriolli mieszkał w Stasinowie, gdzie kupił dwór z ogrodem od rodziny Tarczyńskich, później osiedlił się w folwarku Anielin. Michał Elwiro Andriolli zmarł 23 sierpnia 1893 r. w Nałęczowie.