Andrzej Galica - generał brygady Wojska Polskiego, legionista, uczestnik walk o niepodległość II Rzeczypospolitej. Urodził się 27 listopada 1873 r. w Białym Dunajcu na Podhalu. Studiował na politechnikach we Lwowie i Wiedniu, gdzie uzyskał stopień inżyniera. Służył w Legionach Polskich, był dowódcą batalionu uzupełnień w Wiedniu, inspektorem wyszkolenia Polskiego Korpusu Posiłkowego. Po przejściu II Brygady przez front został internowany na Węgrzech, a następnie jako austriacki oficer rezerwy został wysłany na front włoski. Od 1918 r. był organizatorem i dowódcą oddziałów podhalańskich. 1 maja 1920 r. nadano mu stopień generała podporucznika, a 3 maja 1922 r. zweryfikowano w stopniu generała brygady. Został odznaczony Krzyżem Srebrnym Virtuti Militari V klasy, Krzyżem Komandorskim Polonia Restituta III klasy, Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych trzykrotnie. W 1931 r. przeszedł w stan spoczynku. Następnie został posłem i senatorem RP. Zmarł 6 czerwca 1945 r. w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu w Bęczkowicach. W 1973 r. jego prochy przeniesiono do kwatery legionistów na Nowym Cmentarzu przy ul. Nowotarskiej w Zakopanem.