maj
Światowy Dzień Telekomunikacji
Międzynarodowy Dzień Walki z Homofobią
Wacław Jasiński - lekarz, profesor Uniwersytetu im. Stefana Batorego w Wilnie, założyciel kliniki pediatrycznej, redaktor "Pamiętnika Wileńskiego Towarzystwa Lekarskiego". Urodził się 11 sierpnia 1881 r. w Godziszewie, w powiecie janowskim, w województwie lubelskim, zmarł 17 maja 1936 r. w Wilnie. Wykształcenie średnie zdobył w IV Gimnazjum w Warszawie w 1899 r. Medycynę studiował na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie w 1904 r. uzyskał dyplom lekarza cum eximia laude. W latach 1904-1911 specjalizował się w pediatrii w Szpitalu Dziecięcym Anny Marii w Łodzi. W latach 1911-1918 pracował w szpitalu dziecięcym w Lublinie, w latach 1911- 921 był lekarzem wojskowym w Szpitalu Okręgowym w Lublinie. W latach 1921-1922 był asystentem w klinice pediatrycznej Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie pod kierunkiem prof. Franciszka Groera. W 1922 r. uzyskał we Lwowie stopień doktora wszechnauk lekarskich i przygotowywał się do habilitacji. W 1922 r. został powołany na katedrę pediatrii Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Tamże w 1922 r. zorganizował klinikę pediatryczną w Szpitalu Miejskim dla Dzieci, następnie przeniósł ją do Szpitala Wojskowego na Antokolu. W 1924 r. zorganizował dla dzieci kolonię leczniczą im. J. Śniadeckiego w Druskiennikach. W latach 1931-1932 pełnił obowiązki dziekana Wydziału Lekarskiego USB; w roku 1933 został mianowany profesorem zwyczajnym. Brał czynny udział w pracach wielu towarzystw naukowych. W 1934 r. został prezesem Wileńskiego Towarzystwa Lekarskiego. Ogłosił 65 prac naukowych z zakresu pediatrii. Miał duże zasługi w zorganizowaniu pierwszych szczepień ochronnych przeciw gruźlicy (1924) i błonicy (1931). Komandor Orderu Polonia Restituta, Kawaler Krzyża Niepodległości, odznaczony Krzyżem Legionowym. Fot. Nagrobek Wacława Jasińskiego na wileńskiej Rossie, rossa.lt
Anonse: