Jak co roku rozległe niebiesko-fioletowe kobierce przypominającej przylaszczki cebulicy syberyjskiej pokryły cmentarz Bernardyński, dodając temu miejscu osobliwego uroku. Zwykle odwiedzamy tę jedną z najstarszych na Litwie nekropolii jesienią, w przeddzień lub przy okazji Zaduszek, gdy omszałe nagrobki są pokryte przez żółte i czerwone liście. Warto zajrzeć tam także wiosną, gdy zabytkowy cmentarz pełen jest zieleni, a całe jego połacie toną w tysiącach kwiatków, mieniących się w wiosennym słońcu różnymi odcieniami od błękitu do fioletu. W niedzielę tłumy wilnian wyszły na Starówkę, by cieszyć się upragnionym ciepłem. Warto czasem zboczyć z głównych ulic, by zagubić się w monumentalnej ciszy bernardyńskiej nekropolii, poddając się niezwykłej aurze refleksji i nadziei, którą emanuje budząca się do nowego życia Przyroda... WW
Mimo pandemii Wilno w Niedzielę Palmową jak zwykle zakwitło palmami z podwileńskich wsi. Może było ich mniej, niż zwykle, może nie przy każdym kościele ustawiały się rzędy sprzedawców, jak przed Katedrą, jednak wierni pamiętali o tradycji i wchodzili do kościołów, by podczas mszy św., a i między nabożeństwami poświęcić ten symbol zbliżającej się Wielkanocy. Ktoś potem dumnie paradował z wykwintnym "wałeczkiem", komuś wystarczała wierzba, owinięta jałowcem - przy Ostrej Bramie święcono palmy nawet w uliczce przed kaplicą. Wiosenna (wreszcie!) aura sprawiła, że wilnianie chętnie wybierali się na spacer po Starówce, gdzie atmosfera zbliżającego się święta była najbardziej odczuwalna.
Organizowane od kilku lat w Trochach zawody pływackie w przeręblu w tym roku, 6 marca, odbyły się w Wilnie na Zielonych Jeziorach. W zawodach na dystansie 25 metrów wzięło udział kilkadziesiąt osób. Każdy z uczestników sobotniego pływania otrzymał specjalny medal przygotowany na tę okazję. Organizatorzy zawodów pływania lodowego przełamują stereotypy dotyczące niebezpieczeństw związanych z zanurzaniem się w zimną wodę i wskazują na zalety zdrowotne tego typu aktywności. Nie każdy jednak, kto umie pływać, może wziąć udział w takich zawodach. Specjaliści podkreślają, że potrzebna jest adaptacja, tolerancja na niskie temperatury i umiejętność radzenia sobie w naprawdę zimnej wodzie. Trzeba wykonywać ruchy pływackie, a nie tylko stać. To podstawowa różnica między morsowaniem a pływaniem lodowym.
W ostatnią niedzielę lutego w 100 krajach świata jest obchodzony Międzynarodowy Dzień Chorób Rzadkich (Rare Disease Day, RDD). W Wilnie, żeby zwrócić uwagę na problemy osób dotkniętych schorzeniami, które bardzo trudno zdiagnozować, trzy mosty zostały oświetlone na zielono, różowo, niebiesko i fioletowo (barwy RDD). Do rzadkich należą te choroby, które dotyczą nie więcej niż 5 osób na 10 tys. Są to między innymi takie schorzenia jak np. włóknienie płóc czy akromegalia. Z rzadkimi bądź ultra rzadkimi chorobami zmaga się około 6 proc. ludności świata. W skali Unii Europejskiej to prawie 30 mln. osób. Na Litwie rzadkie schorzenia zdiagnozowano u 180 tys. osób. W około 80 proc. choroby takie mają podłoże genetyczne.
16.02.2021 - 00:31
W przededniu Dnia Odrodzenia Państwa Litewskiego wieża Giedymina, Trzy Krzyże oraz inne budowle w Wilnie zostały oświetlone w barwach flagi litewskiej. Z powodu pandemii obchody święta zostały przeniesione do internetu. We wtorek, 16 lutego, w Dniu Odrodzenia Państwa Litewskiego będzie można wirtualnie podróżować po miejscach pamięci, opowiadających o narodzinach współczesnej Litwy i państwa litewskiego. Wspólnie z przywódcami i politykami kraju można będzie przypomnieć o decydujących wydarzeniach i osobach, które miały największy wpływ na zmiany, jak również posłuchać znanych litewskich piosenek. 16 lutego 1918 r. w Wilnie Litewska Rada Państwowa (Taryba) na czele z Jonasem Basanavičiusem podpisała akt ogłaszający niepodległość państwa litewskiego. Podpisy pod Aktem Niepodległości złożyli między innymi: Antanas Smetona, późniejszy prezydent Litwy, Augustinas Voldemaras, późniejszy premier Litwy, Stanisław Narutowicz, brat pierwszego prezydenta RP Gabriela Narutowicza.
Gdy spada dużo białego puchu, większość wybiera się na saneczki, łyżwy, przechadzkę po zaśnieżonym lesie. Jednak jest pewna tradycja, która sięga aż XVI wieku i nosi nazwę — kulig. To orszak sań zaprzężonych w jednego lub kilku koni. Chociaż obecnie rzadko możemy ujrzeć taką przejażdżkę ze względu na małą ilość śniegu, to w tym roku pogoda jak najbardziej sprzyja kuligu napędzonemu końmi. Tradycyjny kulig to oczywiście konny, lecz znane są także kuligi ciągnięte przez samochód, a być może nawet i traktor. Przejażdżka saniami to przede wszystkim pewien rodzaj zabawy. Dzisiaj, to często zapomniana tradycja, a z powodu kwarantanny, niemająca możliwości się odbyć. Wszakże, taka zabawa odbyła się w Solecznikach. Kulig zapustowy został zorganizowany przez Centrum Kultury w Solecznikach. W związku z tym, że trwa kwarantanna, organizatorzy nie chcieli zapomnieć o tradycyjnych zapustach, jakie ciągle odbywały się w Solecznikach, więc nie zabrakło przejażdżki saniami, tradycyjnych dań, odwiedzin sąsiadów. W końcu odbyła się walka tradycyjnych postaci litewskich zapustów „Lašininisa” z „Kanapinisem”. Zapraszamy obejrzeć inscenizację tradycyjnych zapustów z tej miejscowości.
03.02.2021 - 16:02
Sześcioramienna gwiazda powstała u podnóża Pałacu Sportu w Wilnie, gdzie do 1950 roku znajdował się stary cmentarz żydowski na Śnipiszkach. Została ona usypana z ziemi i ma być symbolem pochowanych w tym miejscu Żydów.
„Cmentarz to nie pomniki, a zwłoki ludzi, które są w tej ziemi. Mam nadzieje, że ta inicjatywa rozbudzi w przechodniach świadomość tego miejsca (starego cmentarza żydowskiego. – przypis red.) i stanie się częścią zbiorowej pamięci o Ofiarach Holokaustu” – mówi organizator Julius Norvila.
Wydarzenie miało być jednym z punktów obchodów Międzynarodowego Dnia Pamięci o Ofiarach Holokaustu, który przypada 27 stycznia. Ze względów organizacyjnych odbyło się dopiero 3 lutego.
„Wystąpiłem o zgodę na organizację wydarzenia dla sześciu osób, podczas którego miała zostać stworzona Gwiazda Dawida i miały być odczyty wierszy i fragmentów wspomnień w języku Jidysz, lecz ze względu na pandemię nie otrzymałem na to zgody. Ponowiłem swoją prośbę, ale już jedynie o pozwolenia na utworzenie Gwiazdy Dawida. Odpowiedź przyszła w poniedziałek i okazało się, że rysowanie na śniegu takiego zezwolenia nie wymaga”.
Na podwórku przy ulicy Niemieckiej 13 wśród rosnących kwiatów zabiło neonowe serce. „Cardio” to kolejna instalacja naukowo-audiowizualna przygotowana w przestrzeni artystycznej MMLAB (Meno ir mokslo laboratorija), która jest przystosowana do oglądania z zewnątrz. Jej twórcami są kompozytorka Agnė Matulevičiūtė, artysta wizualny Julius Kuršis, florystka Simona Vaškytė, a konsultantką naukową – kardiolożka Loriana Kilaitė. W centrum niewielkiej przestrzeni neonowy, anatomiczny model serca splata się ze swoim symbolem znanym z popkultury. Rozświetlają one kompozycję roślinną, ponieważ – jak podkreślają twórcy – kwiaty są nierozerwalnie związane z miłością i jako jej wyraz wręczane podczas pierwszej randki, ślubu czy narodzin dziecka. W czasie trwającej trzy tygodnie wystawy zasadzone hiacynty będą się zmieniać – rosnąć i zakwitać. Ten proces można śledzić także dzięki całodobowej transmisji internetowej dostępnej na kanale YouTube MMLAB. Dopełnieniem instalacji jest muzyka Agnė Matulevičiūtė inspirowana rytmem bicia serca, którą można odsuchać dzięki zeskanowaniu specjalnego kodu QR. Wystawa potrwa do 14 lutego. Zakończy ją koncert „Love is...“, w czasie którego Agnė Matulevičiūtė i Edvinas Kopcevas wykonają covery najbardziej znanych piosenek o miłości.
Wilno rozpoczęło świętowanie 698. urodzin, a właściwie rocznicy pierwszej wzmianki o tym mieście w źródłach pisanych. Z powodu pandemii koronawirusa tegoroczne obchody zostały znacznie ograniczone, a towarzyszący im Wileński Festiwal Świateł – przełożony na lato. Mimo to w niedzielny, przedurodzinowy wieczór miasto rozbłysło kolorami. Okolicznościowe projekcje świetlne można było podziwiać na baszcie i pomniku Giedymina. Z inicjatywy radia M-1, ośrodka Telecentras oraz organizatorów festiwalu wieża telewizyjna zamieniła się w oryginalną świeczkę urodzinową. Pokazom świetlnym na wieży towarzyszyły dźwięki piosenki „Mėlyna, mėlyna” zespołu Sisters On Wire . W poniedziałek, 25 stycznia, od godz. 18.30 oprawą muzyczną widowiska będzie utwór „Galingi“ Vaidasa Baumili i Sofiji Vasilevskytė. W tym dniu rozświetlone zostaną również cztery stołeczne mosty: Zwierzyniecki, Biały, Zielony oraz Mendoga.
Przedstawiciele Społecznego Komitetu Opieki nad Stara Rossą w sobotę, 23 stycznia, uczcili pamięć powstańców styczniowych, zapalając znicze na ich grobach na cmentarzu na Rossie. "Na Rossie spoczywa około 40 powstańców styczniowych. Zapalanie zniczy na ich grobach w rocznicę powstania styczniowego jest kilkuletnią wileńską tradycją" – mówi Dariusz Żybort, prezes Społecznego Komitetu Opieki nad Stara Rossą. Dodaje, że „w zapalaniu zniczy dotychczas uczestniczyli wszyscy chętni, a akcja przekształcała się w lekcję historii”. "W tym roku z powodu pandemii zapalamy nasze światełka pamięci w skromnym gronie" – mówił. Staraniem Komitetu w ciągu ostatnich lat odnowionych zostało wiele grobów powstańczych. Prace będę kontynuowane również w tym roku. W planach jest odnowienie m.in. grobów powstańców styczniowych Katarzyny Lachowicz i Konstansa Micuna. Komitet zapowiada, że wkrótce przygotuje też trasę szlakiem grobów powstańców styczniowych, którą można będzie pobrać jako aplikację na telefon, a zawdzięczając temu można będzie samodzielnie, bez przewodnika zwiedzać Rossę".
Kierownik wydziału konsularnego Ambasady RP w Wilnie Marcin Zieniewicz w piątek, 22 stycznia, w 158. rocznicę powstania styczniowego złożył kwiaty w centralnej kaplicy cmentarza Rossa, gdzie spoczywa 20 powstańców styczniowych w tym dwaj przywódcy zrywu - Zygmunt Sierakowski i Konstanty Kalinowski. Konsul podkreślił, że „powstanie styczniowe było ostatnim zrywem, które łączyło nasze narody we wspólnej walce o ojczyznę, o Rzeczpospolitą i Wielkie Księstwo Litewskie”. Kierownik wydziału konsularnego Ambasady RP wskazał też na symboliczny charakter kaplicy na Starej Rossie, gdyż tu spoczywają powstańcy, którzy są bohaterami wielu narodów. „Ten symbol walki wielu nardów ugruntowała też wielka uroczystość pogrzebu powstańców (w listopadzie 2019 r.) i mamy miejsce gdzie wszystkie te narody mogą pielgrzymować i oddawać hołd powstańcom i jego przywódcom” - powiedział Marcin Zieniewicz.
19.01.2021 - 16:07
Pierwsza połowa stycznia obfitowała w śnieżne opady, a w ostatnich dniach w iście zimowe temperatury. Radości co niemiara mają miłośnicy zimowych atrakcji – mogą się wybrać na sanki, narty czy spacer z zachowaniem, oczywiście, stosownych do panującej sytuacji środków ostrożności. Śnieżnobiała aura sprawiła, że wielu z nas chwyciło za aparaty fotograficzne i smartfony, by uwiecznić otaczające nas zimowe piękno. A uroku mu dodają promienie słoneczne. Dzisiaj jest taki właśnie dzień! Korzystajmy z okazji, by nacieszyć wzrok zimowym Wilnem w słonecznej oprawie, synoptycy zapowiadają bowiem nadejście odwilży.
W Wilnie obchodzony jest Dzień Obrońców Wolności. Górujące nad miastem Trzy Krzyże zabarwiły się kolorami litewskiej flagi. Ponadto Samorząd m. Wilna zaprasza, by oddać hołd bohaterom i powiedzieć im symboliczne „dziękuję”: na bocznej fasadzie wileńskiej katedry jest wyświetlana wyjątkowa projekcja. Można zobaczyć twarze 15 osób, które zapłaciły życiem, broniąc niepodległości swojego kraju. Byli to: Loreta Asanavičiūtė, Virginijus Druskis, Darius Gerbutavičius, Rolandas Jankauskas, Rimantas Juknevičius, Alvydas Kanapinskas, Algimantas Petras Kavoliukas, Vidas Maciulevičius, Titas Masiulis, Alvydas Matulka, Apolinaras Juozas Povilaitis, Ignas Šimulionis, Vytautas Vaitkus oraz Vytautas Koncevičius, który zmarł kilka tygodni później w wyniku odniesionych ran. Projekcję można oglądać przez cały dzień i wieczór (aż do 2 godz. w nocy 14 stycznia).
11.01.2021 - 13:50
Obfite opady śniegu w ostatnich dniach sprawiły, że piękne o każdej porze roku Wilno okryte białym puchem wygląda niczym z bajki – zarówno w dzień, jak i w nocy. Za dnia większość z nas ma okazję, by podziwiać piękne zimowe widoki, tymczasem rozświetlone blaskiem ulicznych latarni nocne Wilno wygląda nie mniej urokliwie, a może nawet – bardziej. W najbliższych dniach minusowe temperatury się utrzymają, ma też poprószyć, jest więc nadzieja, że zimowym pięknem będziemy się mogli cieszyć jeszcze przez jakiś czas.
Styczeń 2021 roku zrobił cudowny prezent dla dużych i małych miłośników zimowych rozrywek. Możliwość lepienia bałwanków, rozegrania bitwy na śnieżki i oczywiście rozkosz zjeżdżania na sankach ze wszytkich możliwych pogórków wywabiły z domów mieszkańców Wilna. W ten weekend na stołecznej Górze Bouffałowej jest kolorowo i gwarno...
Wilnu do twarzy każda pora roku: nieśmiała zieleń wiosny, wszechobecna zieloność lata, czy też złoto jesieni. A kiedy spada wyczekiwany śnieg - cieszą się nie tylko dzieci. Miasto Giedymina w bieli - to prawdziwa rozkosz dla fotografów i natchnienie dla poetów. Tak na przykład prawie sto lat temu Wiktor Hulewicz pisał w utworze "Zima wileńska": "Japońskim tuszem malowane cienie: śnią sen niewinny antokolskie góry; nierzeczywiste dalekie kontury tak sino bledną, jakby przywidzenie (...)".
Długo oczekiwana zima zawitała do Wilna! Mimo, że święta już minęły, ale spadający od kilku dni śnieg pozwala podziwiać bajeczne pejzaże. Zima to niewątpliwie najpiękniejsza pora roku. Jest też porą najbardziej tajemniczą i pobudzającą wyobraźnię. Krajobraz zimowy to połączenie bieli, skrzącego się śniegu i pięknych widoków. Zapraszamy do obejrzenia galerii z okolic Niemenczyna!
23 grudnia na Facebooku Wilnoteki wystartował konkurs na najpiękniejszą choinkę – „Choinka Wileńszczyzny“. Przez 7 dni w konkursie wzięło udział ponad 200 osób. Każdy chętny mógł się podzielić swoją uroczą, być może nietypową choinką, która upiększała dom, a może nadal cieszy domowników swym pięknem. Jednak nie każdy będzie mógł odebrać nagrodę, gdyż tylko 3 drzewka, a raczej 3 osoby, które je udekorowały, zostaną nagrodzone. Największą liczbę polubień otrzymały choinki: Karoliny Pečuro, Dominiki Barilovich i Krystyny Doncul. Bardzo się cieszymy, że konkurs przyciągnął uwagę tak wielu osób! Wszyscy, którzy podzielili się zdjęciem swojej choinki naprawdę zasługują na oklaski, gdyż każda miała w sobie coś, co ją wyróżniało spośród innych.
Zapraszamy na II część migawek z niezapomnianego koncertu kolęd i pastorałek w kościele pw. św. Katarzyny w Wilnie, zorganizowanego przez TVP Wilno. Wystąpił tu niemal cały gwiazdozbiór Wileńszczyzny - od zespołu „Wilia” po Ewelinę Saszenko i Black Biceps, a do emisji w TV koncert pod hasłem „Świąteczna pocztówka z Wilna” został podzielony na dwie części: „Śpiewajcie aniołowie” i „Prowadź mnie, mój aniele”. Kierownikiem muzycznym całego przedsięwzięcia był maestro Zbigniew Lewicki, zaś pięknie podświetlone barokowe wnętrza św. Katarzyny (ponoć przed wojną - ulubiony kościół wileńskiej młodzieży) nadały występom iście magiczną oprawę...
„U stóp Matki. Opieki Matki Boskiej Ostrobramskiej” - pod takim tytułem we wtorek, 8 grudnia, w Wilnie została otwarta wystawa ponad 20 zdjęć autorstwa Bartosza Frątczaka obrazująca odpusty Matki Boskiej Ostrobramskiej powszechnie zwane Opiekami. „Te zdjęcia dokumentują święto Opiek. Ukazują ludzi skoncentrowanych na modlitwie. Starałem się uchwycić ten metafizyczny moment rozmodlonej osoby, którą widzimy fizycznie, ale duchem nie jest ona obecna” - mówi Frątczak. Wystawa jest opatrzona komentarzem prof. Mieczysława Jackiewicza prezentującym historię cudownego obrazu Matki Boskiej Ostrobramskiej, święta „Opiek” oraz kaplicy, w której obraz się znajduje. Prezentacjom zdjęć towarzyszy nagranie modlitwy „Zdrowaś Maryjo” w wielu językach. Zdjęcia Frątczaka są prezentowane w wileńskim klasztorze franciszkanów, w którym mieści się też Wileńskie Centrum Duchowości. Dzień wernisażu nie jest przypadkowy, 8 grudnia obchodzona jest uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Klasztor znajduje się przy kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, a 8 grudnia 2018 r. został zawierzony Niepokalanemu Sercu Maryi. „Mamy tu do czynienia z wydarzeniem wyjątkowym, które łączy w sobie działalność artystyczną niezwykle uzdolnionego fotografa Bartosza Frątczaka ze sferą katolickiej duchowości i polskim dziedzictwem kulturalnym” – mówi Mikołaj Falkowski, prezes Fundacji „Pomoc Polakom na Wschodzie”, która finansowała projekt ze środków Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w ramach zadania publicznego dotyczącego pomocy Polonii i Polakom za granicą. Jak wskazuje Falkowski, „wystawa zainteresuje nie tylko pasjonatów fotografii, lecz także historyków, etnografów, miłośników Wilna i Wileńszczyzny oraz odbiorców wyczulonych na sakralną stronę naszego życia, osoby religijnie i te, którym szczególnie bliski jest kult maryjny”. Frątczak - fotograf dokumentalny i artystyczny jest absolwentem Wydziału Filozofii oraz Edukacji na Uniwersytecie Szczecin´skim, a od kilku lat mieszka na Litwie. Od 2020 r. – członek i współzałożyciel organizacji „Kultura na Wynos”. Jego prace zostały wystawione przez Pałac Wielkich Książąt Litewskich, Państwowe Żydowskie Muzeum im. Gaona w Wilnie, Narodowy Teatr Dramatyczny w Kownie, Dom Kultury Polskiej w Wilnie, Wileńskie Centrum Duchowości oraz Dom Kultury w Solecznikach. Zostały one również opublikowane w książce „Tak teraz postępują uczciwi ludzie... Polacy z Wileńszczyzny ratujący Żydów”.
- 1 z 64
- ››
Projekt finansowany ze środków Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w ramach Zadania publicznego dotyczącego pomocy Polonii i Polakom za granicą.
