Wspólna moneta krajów bałtyckich wkrótce w obiegu

Wezmą w niej udział prezes Zarządu Banku Litewskiego Vitas Vasiliauskas, ambasador Estonii na Litwie Jana Vanaveski, pierwszy sekretarz ambasady Łotwy w Wilnie Ivars Liepnieks oraz twórca monety – młody litewskie artysta plastyk Jurgis Petrulis.

Przypomnijmy, J. Petrulis w konkursie na projekt monety uczestniczył po raz pierwszy. Wygrał w głosowaniu internetowym. Głosowanie na projekt wspólnej monety trwało dwa tygodnie – od 21 marca do 5 kwietnia 2017 roku. W sumie oddano 14 302 głosy. Zwycięski projekt J. Petrulisa zdobył 4277 głosów. W głosowaniu wzięli udział przede wszystkim mieszkańcy krajów bałtyckich (36 proc. ogółu głosujących stanowili Estończycy, 32 proc. – Łotysze, 25 proc. – Litwini), głosy oddawano również w innych krajach Europy, w Japonii, Australii, Argentynie, Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Indiach, Maroku.

Ogółem w konkursie uczestniczyło 6 projektów – po 2 z każdego kraju. W trakcie głosowania nazwiska autorów były trzymane w tajemnicy, nie podawano też kraju pochodzenia projektu.

Każdy kraj ma prawo do emisji dwóch monet okolicznościowych w roku. Są to zawsze monety o nominale 2 euro, mające te same cechy i właściwości oraz identyczną stronę wspólną – jak zwykłe monety 2 euro. Wyróżniają się natomiast motywem okolicznościowym, umieszczonym na stronie narodowej.

Monety okolicznościowe są prawnym środkiem płatniczym w całej strefie euro, co oznacza, że można się nimi posługiwać – i trzeba je akceptować – na równi ze zwykłymi monetami obiegowymi.

Najczęściej monety okolicznościowe emituje się dla upamiętnienia rocznic historycznych lub doniosłych wydarzeń bieżących. Pierwszą taką monetę wyemitowała Grecja z okazji igrzysk olimpijskich w Atenach w 2004.

Projektowanie i emisja monet leżą w gestii poszczególnych krajów strefy euro. Nadzór nad nimi sprawuje Europejski Bank Centralny. Jego rola w odniesieniu do monet okolicznościowych – i wszystkich pozostałych – polega na zatwierdzaniu maksymalnej wielkości emisji dla poszczególnych krajów.