Cztery pytania do ministra Sikorskiego

Pan Radosław Sikorski
Minister Spraw Zagranicznych

INTERPELACJA

W sprawie: uchwały władz Litwy godzącej w interesy polskich szkół na Litwie

Jest Pan pierwszym od dwudziestu lat szefem resortu spraw zagranicznych, który zabrał głos w kwestii dyskryminującej polityki Republiki Litewskiej wobec Polaków zamieszkujących jej terytorium, a na Wileńszczyźnie stanowiących większość. Działania te zostały dostrzeżone przez społeczność lokalną, a także opinię publiczną w Polsce.

Jednak to, co dzieje się teraz na linii: władze litewskie-polska mniejszość na Litwie-MSZ przekracza dopuszczalne normy poprawnych relacji. Sytuacja ta może bulwersować ze względu na dwadzieścia lat historii bilateralnych relacji, w tym polskiej pomocy gospodarczej, materialnej, militarnej i politycznej.

W ciągu ostatnich tygodni nasze społeczeństwo było świadkiem deliktu, którego dopuścił się litewski MSZ, oświadczając, iż nie zamierza odpowiadać na oficjalne noty naszego ministerstwa. Prasa litewska podsycała atmosferę konfliktu, publikując materiały informujące, że się „Litwa ze strony Pana ministra nacierpi”. Natomiast wyrażone przez Pana Ministra oczekiwanie, by nie pogarszać sytuacji polskiego szkolnictwa na Litwie, zostało publicznie zignorowane.

Niestety, reakcja Ministerstwa na przyjętą uchwałę Sejmu Litewskiego, która rażąco uderza w polskie szkoły, mogła być - zdaniem osób zaangażowanych w relacje polsko-litewskie - nieadekwatna do wagi decyzji litewskiego parlamentu. Ich zdaniem nie wpłynie to pozytywnie na prestiż naszego państwa w oczach społeczności międzynarodowej.

Jestem dumny z warunków, jakie stworzyła Rzeczpospolita mniejszości litewskiej na swoim terytorium. W opozycji do tego razi pogarszająca się sytuacja Polaków żyjących na Litwie, którzy stają przed kolejnymi utrudnieniami.

W związku z:
• pogarszającą się stale sytuacją polskiej mniejszości na Litwie w większości dziedzin życia;
• ignorowaniem przez władze litewskie próśb o poprawienie sytuacji Polaków na Litwie zarówno Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego, jak i Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego, bezpośrednio przed śmiercią;
• nieadekwatnym do należytego traktowaniem przedstawicieli polskiej władzy;
• ryzykiem zmniejszenia prestiżu Rzeczypospolitej Polskiej;
• łamaniem przez władze litewskie zobowiązań międzynarodowych, w tym traktatu polsko-litewskiego;
• podpisaniem przez prezydent Litwy uchwały, na skutek której połowa ze 120 polskich szkół zostanie zlikwidowana

chciałbym zadać Panu Ministrowi cztery pytania:
1. Co zamierza Pan uczynić dla poprawienia sytuacji polskiej społeczności na Litwie?
2. Jakie działania planuje Pan podjąć, by Polacy czuli się na ziemi, na której żyją od lat, nie jak pod okupacją, lecz jak w nowoczesnym i otwartym europejskim państwie?
3. Czy bierze Pan pod uwagę zminimalizowanie szkodliwych skutków uchwały do czasu wycofania się przez Litwę z antypolskiej polityki poprzez:
• Przejęcie finansowania szkół przez Rzeczypospolitą Polską, które mają być likwidowane do czasu ponownego przejęcia tego obowiązku przez Republikę Litewską, po zmianie postawy jej władz.
• Podniesienie „konkurencyjności” tych szkół względem bardziej nowoczesnych litewskich placówek oświatowych, których absolwenci mają lepszą perspektywę funkcjonowania
w społeczeństwie.
• W obecnej sytuacji aktualizacja programu promowania kultury polskiej na Litwie
z zamiarem wzmocnienia tożsamości narodowej mieszkających tam Polaków?
4. Czy zamierza Pan skutecznie wykorzystać polskie przewodnictwo w Unii Europejskiej,
by pobudzić w Republice Litewskiej potrzebę poszanowania obowiązujących w Europie standardów, przestrzegania praw mniejszości i praw człowieka?

Michał Jaros
Poseł na Sejm RP

Na podstawie: polskiekresy.pl