Superpełnia Księżyca - już dziś

Księżyc porusza się po eliptycznej orbicie, przez to jego odległość od Ziemi zmienia się od 364 397 km do 406 731 km. Gdy pełnia prawie pokryje się z perygeum (najbliższym Ziemi punktem orbity Księżyca) mówimy o Superksiężycu.

Ostatni raz z tak bliską pełnią mieliśmy do czynienia 26 stycznia 1948 roku. Na następne tak wyjątkowe wydarzenie przyjdzie nam czekać do 25 listopada 2034 roku.

Superksiężyc będzie o 14 proc. większy i 30 proc. jaśniejszy niż typowy. Szczególnie warto go oglądać, kiedy będzie wschodzić, gdyż można wtedy dostrzec dwie bardzo interesujące rzeczy.

Gdy zobaczymy wschodzący Księżyc tuż nad horyzontem, tak naprawdę nie będzie go tam. Dlaczego? Otóż wynika to z zakrzywienia światła w atmosferze. Zjawisko to nazywane jest refrakcją. Księżyc jeszcze jest pod horyzontem, ale bieg promieni światła odbitych od Księżyca ulega zakrzywieniu i widzimy coś, czego w rzeczywistości tam nie ma.

Kolejne złudzenie dotyczy wielkości Srebrnego Globu podczas jego wschodu. Gdy Księżyc wschodzi, jest nisko nad horyzontem, zawsze wydaje się olbrzymi, pomarańczowy. To jest kolejne złudzenie optyczne, bo tak naprawdę podczas wschodu Srebrny Glob jest mniejszy niż potem na niebie w środku nocy, gdy dzieli nas do niego dłuższy dystans, bo musimy do niego doliczyć jeszcze promień Ziemi.

Około dwa tygodnie po Superksiężycu, 27 listopada (na dwa dni przed nowiem), będziemy mieli do czynienia z największym w tym roku oddaleniem Księżyca od Ziemi.

Na podstawie: IAR, tvn24.pl, lrt.lt