Św. Dydaku, módl się za nami!
Wilnoteka.lt, 2 lipca 2015, 14:25
Modlitwa przed ołtarzem św. Dydaka, fot. wilnoteka.lt/Witalija Maciejkianiec,
2 lipca Kościół wspomina kanonizację św. Dydaka, za którego wstawiennictwem wilnianie i goście miasta, od drugiej połowy XVIII wieku modlili się w kościele św. Franciszka z Asyżu i św. Bernardyna ze Sieny, nazywanym często kościołem bernardyńskim. W 1949 r. władze sowieckie zamknęły kościół i urządziły w jego wnętrzach magazyn Akademii Sztuki.
Ołtarz z obrazem św. Dydaka w wileńskim kościele bernardyńskim został po zamknięciu kościoła zdemontowany a sam obraz trafił do kościoła pw. Ducha Świętego w Wilnie.
Po latach został odnaleziony dzięki badaczom sztuki - dr Rucie Janoniene, która znalazła stare zdjęcia ołtarza sprzed demontażu w 1949 r. oraz dr Juozapasowi Blažiunasowi, który na podstawie tych zdjęć rozpoznał ten obraz wśród współczesnych zdjęć wykonanych dla Departamentu Ochrony Wartości Kulturalnych.
W poszukiwaniach obrazu brał udział także Žilvinas Radavičius - historyk i działacz społeczny. W 2009 roku poprosił proboszcza kościoła pw. Ducha Świętego o pomoc w odnalezieniu obrazu św. Dydaka. Niestety - ksiądz nie znał miejsca przechowywania obrazu. "Straciliśmy już nadzieję, że oryginalny obraz się odnajdzie - opowiada Žilvinas Radavičius - dlatego znana polska portrecistka, witrażystka, poetka i artystka plastyk Wanda Rodowicz na podstawie zdjęć, moich wskazówek, współpracując z historykiem Mangirdasem Bumblauskasem oraz specjalistą grafiki komputerowej Markiem Wesołowskim, w 2012 roku namalowała kopię obrazu".
Już po odnalezieniu oryginału kopia obrazu św. Dydaka była wystawiona na wernisażu malarstwa Wandy Rodowicz w Domu Kultury Polskiej w Wilnie w kwietniu 2014 roku, a potem podarowana Wileńskiemu Hospicjum imienia bł. ks. Michała Sopoćki.
Ołtarz z obrazem św. Dydaka został odsłonięty w całości 2 lipca 2013 r. Projekt sfinansowali członkowie wielokulturowej i wielonarodowościowej rodziny Rodowiczów i Radawičiusów. Głównymi jego inicjatorami byli Žilvinas Radavičius, Maryla Rodowicz oraz Jan Rodowicz. Prace nad przywróceniem dawnej świetności odsłoniętemu 2 lipca br. ołtarzowi przebiegały w trzech etapach. W 2009 r. odrestaurowano i poświęcono pierwszą część ołtarza, rok później zrekonstruowano drewnianego aniołka.
Św. Dydak z Alcali, San Diego de Alcalá (ur. 1400 r. w San Nicolás del Puerto w Andaluzji, zm. 12 listopada 1463 r. w Sewilli) był najpierw tercjarzem franciszkańskim, pracował w swoim rodzinnym kościele parafialnym w ogrodzie i wykonując inne posługi. Zarobionymi pieniędzmi dzielił się z ubogimi. Następnie wstąpił do franciszkanów w klasztorze w Arizal koło Kordoby, gdzie złożył śluby wieczyste.
Posiadał dar mówienia o Bogu, dzięki któremu przyciągał wielu nawet uczonych teologów. Przez osiem lat pracował jako misjonarz na Wyspach Kanaryjskich. Do Hiszpanii wrócił w 1449 r. Podczas epidemii dżumy przebywał w klasztorze w Aracoeli na Kapitolu. Leczył chorych, namaszczając ich rany oliwą, która pochodziła z lampek płonących przed ołtarzem Matki Bożej. Gdy wrócił do Hiszpanii, przebywał w Alcali, gdzie widziano w nim cudotwórcę. Zmarł, trzymając krucyfiks, 12 listopada 1463 r.
Kanonizował go papież franciszkanin Sykstus V, 2 lipca 1588 r. Jest wspominany w kalendarzu liturgicznym Kościoła katolickiego, przede wszystkim przez franciszkanów 13 listopada, czczony w Hiszpanii i Ameryce Łacińskiej. Św. Dydak jest patronem braci zakonnych oraz sycylijskiej Canicatti. Od jego imienia wzięła swą nazwę misja franciszkańska w Kalifornii, która później rozwinęła się w istniejące dziś miasto San Diego.
Na podstawie informacji nadesłanych przez Žilvinasa Radavičiusa.
