dr hab. T. Dołęgowski: Wzmocnić polskie elity na Litwie

Mam małżeństwo mieszane (polsko litewskie) i mamy wielki problem diskryminacji języka polskiego w rodzinie. Od wielu lat nie udaje się mi wyjaśnić małżonce że język polski dla mojego dziecka jest tez częścią jego dziedzictwa. Konsekwentnie nawet jeżeli mi się jakoś uda nauczyć języka polskiego, to dziecko prawdopodobnie bardzo będzie lękać się polskiego dziedzictwa. Taka sytuacja jest powszechna na Litwie i jest mi bardzo przykro.

Ta sytuacja jest bardzo przykra. Czesto nikt o tym nie mysli kiedy sie zakocha. Szkoda, że taka sytuacja ma miejsce, tu widać, że problem powstaje tylko dlatego ze media lansuja takie tematy i podgrzewaja, a malzonka temu się poddaje.
Znam osobę ktora jest Polką ale publicznie mowi do swoich dzieci po litewsku, pewnie bojąc sie reakcji otoczenia czy czegos takiego. To dopiero paranoja.

Poszukajcie koniecznie w geneanogii rodzin żon. To nie zawsze rozwiąże konflikt , ale znacznie może pomóc.A dziecko ma prawo do obydwu kultur i języków.Jedzcie na wakacje do Polski i pokażcie im polską kulturę i historię.Niech poznają rówieśników z Korony i kontaktują się poprzez internet.Pokażcie im co oznacza być dumnym z bycia Polakiem.

To co powiedzial pan Dolegowski juzx od wielu lat jest postulowane i kometowane na Forum Kuriera Wilenskiego .Sa to postulaty oczywiste .Tak wiec jedynym pytaniem jest jak wprowadzic te postulaty ? N.p zwiekszyc istniejaca juz filie uniwersytecka lub jak odnowic Uniwersytet Batorego. Nie tylko i nie zawsze zalezne jest to od pieniedzy .Jak myslicie czy Litwini pozwolili by na odrodzonie Batorego ? (w nowych budynkach)

Jestem z Polski i może jak tak nienawidzą, to może w końcu ich zrozumiemy, jak ostatnio chce kanclerz Tusk i odpowiemy tym samym, gdyż do tej pory to Litwa jest oczkiem w głowie Polaków i traktujemy Litwinów jak "przyjaciół" od wieków, cały czas ich faworyzując, nie traktując jak Niemców, czy zarządzających Ruskimi postkomuchów, a oni tak nam odpłacają. Co to za szaleństwo nienawidzieć tej garstki upartych (czyli swoich litewskich) ludzi mówiących po polsku, to zdecydowanie trzeba zatrzymać, gdyż warto ze względu na wspólną historię np. Konstytucję 3 Maja i wcześniej, tyle wojen razem stoczonych, sam wywodzę się z najemników z Litwy, zatem mam swój sentyment.

Jak im radość sprawia język litewski, lubią Niemców jak kochanków, bo im pomagali rugować lub zabijać prawie tysiącletnich współbraci dla miernych korzyści i spustoszonej gospodarki, to nie wiem zgłupieli zupełnie i pewnie kiedyś obudzą się z ręką w niemiecko-rosyjskim nocniku z ich racjami narodowymi wszędzie tam, gdzie mieli nadzieję skorzystać. Rozumiem, że wystarczy im brak Polaków. Szkoda, że tylko młode pokolenie i z okolic Wilna to rozumie, reszta to jacyś Lietuwasi z sercem germańsko-skandynawskim, a wyglądem kaukasko-tatarsko-słowiańskim. I gdzie ta moc asymilacyjna Litwy, ich tolerancja, łatwo wszystkie wady (a może i zalety) zrzucić na Polaków, przedtem Białorusinów, za wzór sobie wziąć germańskich Japońców lub schludnych Finów (są i tacy Węgrzy, co wolą ich od Polaków, ale tutaj to przybrało niespotykane rozmiary) i latać z nożami czy obelgami (na nowych przedmiotach lituanizowanego wychowania na idiotę pełnego nienawiści do polskości) po siołach jak idioci, choć w ich żyłach płynie polska krew. I to nie jest tak jak z Irlandią, której chłopi byli dziesiątkowani, wykorzystywani, były najazdy wszyscy mają angielską krew itp. itd., tutaj było zupełnie normalne państwo z feudalnymi zależnościami jak w całej Rosji, czy wcześniej Europie. Żadnych rzezi czy wywózek, no chyba, że robili to Krzyżacy, a potem Rosjanie, a później części współbraci zrobili nowi nordyccy prawie jak Rumuni (nadpolscy lietuwasi) w imię swojego punktu widzenia. Trochę czytałem o ich wersji historii i tyle tam szukanych na siłę win Polako-Litwinów, że to zupełnie sztuczny system. Nie wiem, jak to Polacy zrozumieją, kiedy są uczeni na lekcjach historii podziwu dla braci Litwinów lub w ogóle nie zauważają ich wad, problemów itp. itd. I rzeczywiście ciągle uważają, że nie ma potrzeby naprawiać IIIRP, a co dopiero relacje litewsko-polskie. A tu nagle spotyka ich współziomków wściekła nienawiść, indoktrynacja na siłę mniejszości z pogardą i obelgami od ostatnich... Tak jakby chcieli się mścić za Panów, za Książąt, za Królów, a to dzięki nim nie mówią teraz po niemiecku, czy rosyjsku... Trzymając się razem przetrwaliśmy, dlaczego musimy teraz walczyć ze sobą zamiast się tolerować i traktować spojrzenia na historię jak z dwóch punktów widzenia, równie dobrych, ale bez zbędnych emocji i przepychanek. I jedyny sposób to, aby jakiś Litwin został prezydentem, premierem Polski, wtedy nagle pojawi się pełne zrozumienie i uszanowanie innego punktu widzenia, choć czasu zostało pewnie nie za dużo...
Jaka szkoda, to tak jakby wykarczować las pełen zabytkowych drzew na siłę co do ostatniego drzewa i posiać rzodkiewkę, choć i ona przypomina Polaka (patrz słowa Stalina) i można ją za to znienawidzieć...